Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2014/1708 E. 2015/4836 K. 06.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1708
KARAR NO : 2015/4836
KARAR TARİHİ : 06.04.2015

MAHKEMESİ : ANTALYA 6. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/06/2012
NUMARASI : 2010/415-2012/265

Taraflar arasında görülen davada;Davacı, kayden maliki olduğu çekişme konusu 460 ve 625 nolu parsellerin bir kısmına davalı tarafından çadır dükkan inşa edildiğini ve bu dükkanları kiralamak suretiyle gelir elde edildiğini ileri sürerek, işgal tarihi olan 09.03.2006 tarihi ile dava tarihi arasındaki dönem için 100.000,00-TL’nin tahsilini istemiş, ıslahla talebini 1.041.600,00-TL’ ye yükseltmiştir.Davalı, üçüncü kişilerden çekişme konusu taşınmazların zilyetlik haklarını devraldığını, ayrıca dükkanların tarafından inşa edildiğini, davacının kira geliri talep etmesinin haksız olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davalının vekaletsiz iş görme suretiyle davacıya ait parsellerden kazanç elde ettiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.Kararın, davalı vekili tarafından adli yardım istekli temyiz edilmesi üzerine mahkemece; adli yardım talebinin reddine, davalının temyiz isteğinden vazgeçmiş sayılmasına dair verilen ek karar davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hâkimi ……………’ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dava, ecrimisil isteğine ilişkin olup, mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz harcı yatırılmadan ve adli yardım talebinin reddine dair verilen ek karar ile birlikte temyiz edilmiştir.Bilindiği üzere, Anayasa’da aranan hak arama özgürlüğünün kullanılabilmesi ve adil yargılama hakkının unsurlarından olan, taraflar arasında silahların eşitliği ilkesinin hayata geçirilebilmesi için gerekli yargılama giderlerini ödemede sıkıntıya düşecek veya ödeyemeyecek durumda bulunan kişilere, her türlü mali ve hukuki korunma taleplerinde kolaylık sağlanması, sosyal hukuk devletinin ilkelerinden olup, bu gereğin yerine getirilebilmesi de adli yardım ile mümkündür. Bu nedenle adli yardım müessesesi 6100 sayılı HMK’nın 334 ila 340. maddeleri arasında düzenlenmiştir.Öte yandan; 6100 sayılı HMK’nın 336/3. maddesinde adli yardım talebinin kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtay’a da yapılabileceği açıkça belirtilmiş ve 337/1. maddesinde de duruşma yapılmaksızın talep hakkında karar verilebileceği hükme bağlanmıştır.
Somut olaya gelince, temyiz dilekçesi ekinde davalı tarafın muhtarlıktan aldığı fakirlik belgesini ibraz ettiği ve adli yardım yönünden yasal şartların oluştuğu görülmekle davalının adli yardım talebinin kabulüne, mahkemece bu talebin reddine ilişkin olarak verilen ek kararın kaldırılmasına karar verilip, işin esasının incelenmesine geçildi.Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle kayden davacıya ait olan 460 ve 625 parsel sayılı taşınmazlara davalı tarafından dükkan yapılarak kullanıldığı saptanarak bilimsel verilere uygun bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi doğru olduğuna göre; davalının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 6.55.-TL. bakiye onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.