YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8400
KARAR NO : 2013/10721
KARAR TARİHİ : 26.06.2013
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : HAKSIZ İŞGAL TAZMİNATI (ECRİMİSİL)
Taraflar arasındaki davadan dolayı İzmir 2. Sulh Hukuk Hakimliğinden verilen 27.12.2012 gün ve 199-1435 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
14.07.2004 tarihli ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000,00 TL olarak belirlenmiş, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 TL.ye çıkarılmıştır.
Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.02.2005 tarih ve 2005/13-32 Esas 2005/85 Karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde, kısaca kısmi davada kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir.
Temyiz sınırından fazla bir alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, hükümde asıl istemin kabul edilmeyen veya kabul edilen bölümü temyiz sınırını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Kısaca temyize konu edilen miktara bakılarak kesinlik belirlenir.
Dosya içeriğine göre; davacı tarafça fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak suretiyle 2.400,00 TL ecrimisil isteğinde bulunulmuş olup mahkemece davacının hissesine isabet eden 1.428,00 TL ecrimisile karar verildiğine göre;davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.690,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
Yukarıda açıklanan nedenle HUMK.nun 427/2, 432/4 maddeleri uyarınca davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, davalıdan usulün 442/3. maddesi ve 4421 sayılı Yasa gereğince takdiren 219.00.-TL para cezası ile 50.45.-TL red harcının alınarak Hazineye gelir kaydına, 26.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.