YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7536
KARAR NO : 2013/10448
KARAR TARİHİ : 24.06.2013
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TENKİS
Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakan annesi ….’in maliki olduğu 218 ada 7 sayılı parselde bulunan 5 numaralı bağımsız bölüm ile … Köyü 1550 parsel sayılı taşınmazlarını bağış suretiyle davalı vakfa temlik ettiğini, yapılan işlemin saklı payını ihlal ettiğini ileri sürerek, tenkis ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur.
Davalı Vakıf, miras bırakanın davaya konu taşınmazlar dışında Kadıköy 25. Noterliğinde düzenlenen 10.10.2006 tarihli vasiyetname ile bir kısım banka hesaplarındaki paraları da vakfa vasiyet ettiğini, ancak yapılan işlemlerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı olmayıp, yardım amaçlı olduğunu, keza yapılan bağış işleminden itibaren 4 yıldan fazla süre geçtikten sonra mirasbırakanın vefat ettiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, mirasbırakanın yaptığı işlemler ile tasarruf nisabını aştığı gerekçesi ile tenkis isteğinin kabulüne, ecrimisil isteğinin ise reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla;Tetkik Hakimi …’nun raporu okundu,düşüncesi alındı. Dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR-
Dava, tenkis ve ecrimisil isteklerine ilişkin olup, mahkemece ecrimisil isteğinin reddine, tenkis isteğinin ise kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan deliller uyarınca, mirasbırakanın tüm mal varlığını bağış ve vasiyet yoluyla davalı vakfa temlik etmesi nedeniyle, saklı payı ihlal kastının bulunduğu belirlenmek ve benimsenmek suretiyle tenkis isteği yönünden yapılan hesaplama ile ihlal edilen saklı payın tahsiline karar verilmiş olması kural olarak doğrudur.
Ayrıca, yargılama sırasında ileri sürülmeyen hususların temyiz aşamasında ileri sürülmesi usulen mümkün olmadığından, bankadaki paranın davacı tarafından çekildiği yönündeki temyiz itirazına itibar edilemeyeceğinden, temyiz eden davalının bu yönlere değinen itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ne var ki, hüküm altına alınan tenkis bedeline tercih tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmesi gerekirken, dava tarihinden itibaren faize hükmedilmiş olması doğru değildir. Ancak, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 1. bendindeki faizin başlangıcını gösteren ” 26.10.2010 ” tarihinin hükümden çıkarılarak, yerine ” 25.09.2012 ” tarihinin yazılmasına, hükmün bu
şekliyle düzeltilmesine, 6100 sayılı H.M.K.’nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’ nın 436/2. (6100 sayılı HMK’ nun 370/2. md.) m Ne var ki, hüküm altına alınan tenkis bedeline tercih tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmesi gerekirken, dava tarihinden itibaren faize hükmedilmiş olması doğru değildir. Ancak, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 1. bendindeki faizin başlangıcını gösteren ” 26.10.2010 ” tarihinin hükümden çıkarılarak, yerine ” 25.09.2012 ” tarihinin yazılmasına, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı H.M.K.’nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 436/2. (6100 sayılı HMK’nın 370/2. md.) maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 24.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.