Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2013/15582 E. 2014/5979 K. 19.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15582
KARAR NO : 2014/5979
KARAR TARİHİ : 19.03.2014

MAHKEMESİ : KIRIKKALE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/10/2012
NUMARASI : 2007/204-2012/330

Taraflar arasında birleştirilerek görülen elatmanın önlenmesi, ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece asıl ve birleşen davaların kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..’nın raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-
Asıl dava; çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, birleşen dava ise; ecrimisil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, asıl ve birleşen davaların kabulüne karar verilmiştir.
Çekişme konusu 4372 nolu kadastral parselin davacı Kırıkkale Belediyesi adına kayıtlı iken 16.5.2005 tarihinde 4433 ve 4434 nolu ifraz parsellerine ayrıldığı, bunlardan 4433 nolu ifraz parselinin davalı Bahşili Belediyesinin 14.3.2005 tarih 23 sayılı encümen kararı ile 3194 sayılı İmar Yasasının 18. maddesi uyarınca uygulamaya alınarak 1876 ada 1 ve 2 nolu imar parsellerinin oluştuğu, 1 nolu imar parselinin davacı Kırıkkale Belediyesi adına, 2 nolu imar parselinin ise davalı Bahşili Belediyesi ve dava dışı Hazine adına tescil edildiği kayden sabittir.
Davacı Kırıkkale Belediyesi, asıl davada dava konusu taşınmazın Bahşili Belediyesi tarafından davalı İlhan’a haksız olarak kiraya verildiğini, imar işlemi iptal edilmesine rağmen davalının taşınmazı tahliye etmediğini ileri sürerek İ.. G.. hakkında elatmanın önlenmesi; davalılar İlhan ve Bahşili Belediyesi hakkında açılan birleşen davada ise ecrimisil isteğinde bulunmuştur.
Nitekim, davacı Kırıkkale Belediyesinin imar işlemine karşı idari yargıda açmış olduğu iptal davası sonucu davalı belediyenin yapmış olduğu imar uygulamasının iptal edildiği ve derecattan geçerek 7.6.2012 tarihinde kesinleştiği görülmektedir.
Öte yandan; imar işleminin iptaline ilişkin idari yargı kararı kesinleşmeden davalı belediyenin geri dönüşüm çalışması sonucu imar parsellerinin tapudan terkin edildiği ve imar öncesi 4372 nolu parsel ihya edilerek 9.6.2011 tarihinde önceki malik davacı Kırıkkale Belediyesi adına yeniden sicil kaydının oluştuğu açıktır.
Mahkemece yapılan keşif sonucu davalı İ.. G.. tarafından Luna Park olarak kullanılan çekişme konusu bölümün davacıya ait 4372 nolu kadastral parsel kapsamında kaldığı saptanarak asıl davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalı İ.. G..’in bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, 16.1.2009 tarihinde açılan birleşen davada, davacı taraf dava tarihinden geriye doğru 5 yıl süre için ecrimisil isteğinde bulunmuştur. Bu durumda, birleşen davanın açıldığı tarihte imar işleminin ayakta olduğu açıktır.
Bir diğer hususta birleşen davada, davacı Kırıkkale Belediyesi ile davalı Bahşili Belediyesi 3533 Sayılı Kanunun 1. maddesinde gösterilen kuruluşlardandır. Anılan Kanunun 2570 sayılı Kanunla değişik 4.maddesi gereğince aralarındaki uyuşmazlığın “Hakem” sıfatı ile çözümlenmesi gerekeceği de kuşkusuzdur.
Ne varki; mahkemece yapılan keşif sonucu bilirkişiden alınan rapor ve krokiden, ecrimisile konu olan bölümün hangi imar parselinin kapsamında kaldığı anlaşılamamaktadır.
O halde, mahkemece yeniden keşif yapılarak kadastral ve imar parsellerinin sınırları çakıştırılarak çekişme konusu bölümün hangi imar parseli kapsamında kaldığının denetime olanak verecek şekilde krokide gösterilmesi, imar parsellerinin mülkiyet durumuda gözetilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yetinilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığı gibi davalı Bahşili Belediyesi yönünden ecrimisil isteği bakımından görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, genel hükümlere göre incelenip sonuca bağlanmasıda isabetsizdir.
Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK’nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 19.3.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.