YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/3909
KARAR NO : 2012/8335
KARAR TARİHİ : 03.07.2012
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL
Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, miras bırakan babaları … …’ın dargın olduğu kendilerinden mal kaçırmak amacıyla 7277 ada 4 parsel sayılı taşınmazdaki 6 nolu bağımsız bölümün çıplak mülkiyetini eşi olan davalı …’ye, …’nin de taşınmazı aynı apartmanda oturan aile dostları olan diğer davalı …’ye satış suretiyle devrettiğini temliklerin muvazaalı olduğunu ileri sürerek, payları oranında iptal ve tescil isteminde bulunmuşlardır.
Davalılardan …, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, muvazaa olgusunun sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı … vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 03.07.2012 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden vekili Avukat … geldi, davetiye tebliğine rağmen temyiz edilen davacılar … … vd. vekili Avukat ile davalı … gelmediler, yokluklarında duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, miras bırakanın yapmış olduğu temlikin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu, 2. el durumunda bulunan …’nin ise Medeni Yasanın 1024. maddesi hükmü uyarınca muvazaalı işlemi bilen ve bilmesi gerekli konumunda bulunduğu aynı yasanın 1023. maddesinin koruyuculuğundan yararlanamayacağına göre; davalı …’ın temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 8.910.00.-TL bakiye onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 03.07.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.