YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/11313
KARAR NO : 2011/12885
KARAR TARİHİ : 16.12.2011
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ, ECRİMİSİL
Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, çekişme konusu 101 ada 24, 113 ada 16 ve 127 ada 7 parsel sayılı taşınmazların kendileri ile birlikte davalıların ortak miras bırakanı … … adına kayıtlı olup, taşınmazların davalılar tarafından kiraya verilmek suretiyle kullanıldığını ileri sürerek, paya vaki el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteminde bulunmuşlardır.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, ıspatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi …’in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dava, el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkidir.
Dosya içeriğinden toplanan delillerden; çekişme konusu taşınmazların tarafların miras bırakanı … … adına 29.03.2006 tarihinde kadastro suretiyle tescil edildiği, dinlenilen tanık beyanlarına göre, dava konusu taşınmazların dava tarihinde davalılar tarafından kullanıldığının kanıtlanamadığı, keza dosya kapsamından dava tarihinden önce uzun bir süredir taşınmazların davalılar murisi ve sonrasında davalı … tarafından kullanıldığı görülmekte ise de, davacılar bu kullanım tarzına karşı çıkmamış, davalı tarafa bir ihtarname keşide etmemiştir. Buna göre taraflar arasında Borçlar Kanunu’nun 299. maddesi hükmü uyarınca ariyet sözleşmesinin yapıldığı ve süresiz olan bu zımni sözleşmeyi davacıların; aynı yasanın 304. maddesi hükmü gereğince dava açmakla feshettiğinin kabulü ile ecrimisil isteğinin reddi yönünde hüküm kurulmuş olmasında da bir isabetsizlik yoktur. Davacıların bu yönlere ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ne varki, dava dilekçesinde belirtilen ve itiraza uğramayan dava değeri üzerinden avukatlık parasına hükmedilmesi gerekirken keşfen saptanan ancak yargılama aşamasında harcı tamamlanmayan değer üzerinden fazla vekalet ücreti takdiri doğru değildir. Davacıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Ancak anılan bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 4. bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine “ karar tarihindeki tarifeye göre hesap olunan 1,100. TL vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalılara verilmesine” sözcüklerinin yazılmasına hükmün bu şekliyle 6100 sayılı HMK.’nun 370/2. maddesi (HUMK.’nun 436/2.md), 6100 sayılı HMK.’nın geçici 3/2. maddesi gereğince DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 16.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.