YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/985
KARAR NO : 2023/2398
KARAR TARİHİ : 27.04.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına dair karar

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası ve 307 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.12.2019 Tarihli ve 2019/386 Esas, 2019/519 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 54 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, müsadereye ve mahsuba karar verilmiştir.

2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17.09.2020 Tarihli ve 2020/559 Esas, 2020/972 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekilinin ve sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

3. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17.09.2020 Tarihli ve 2020/559 Esas, 2020/972 Karar sayılı kararının, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 14.10.2021 Tarihli ve 2020/5354 Esas, 2021/13326 Karar sayılı kararı ile sanığın eyleminin meşru savunmada sınırın mazur görülebilecek bir heyecan, korku ve telaşla aşılması kapsamında kalması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 27 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekliliği nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

4. … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.02.2022 Tarihli ve 2021/479 Esas, 2022/43 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 27 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesi uyarınca müsadereye karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebepleri sanığın tasarlayarak kasten öldürme suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine, ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Maktulün sanığın kardeşi olan … ile resmi nikahlı eş olduğu, ailevi sebeplerden ötürü bir süredir ayrı yaşadıkları, …’nın en büyük ağabeyleri olan tanık Kurtman’ın yanında kaldığı, tanık Kurtman’ın bir apartmanın en üst dairesinde oturduğu, sanığın da bu apartmanın tam karşısında müstakil tabir edilen bir evde ikamet ettiği, olay günü maktulün eşiyle olan husumeti sebebiyle sanığı arayarak ölümle tehdit ettiği, kısa süre sonra araçla sanığın da evin bulunduğu yere geldiği, pencereden bakmakta olan …’nın elinde silah olan maktulü görüp bağırması üzerine maktulün önce beşinci katta bulunan bu evin penceresine …’yı hedef alarak üç el ateş ettiği, bu olay akabinde sanığın evinin kapısını çalıp kapıyı açmalarını istediği, sanığın kapıyı açtığı, maktulün kapı açılır açılmaz ateş etmeye başladığı ve sanığı her iki bacağından yine sanığın kardeşi olan tanık …’yı da ayağından yaraladığı, sanığın kardeşi … ile birlikte kapıyı kapatmaya çalıştıkları ancak maktulün kısmen içeri girdiği, bunun üzerine sanığın elindeki silahla peş peşe ateş ederek maktulü öldürdüğü olayda; sanığın, maktulden kendisine ve kardeşlerine yönelmiş, vücut dokunulmazlığına karşı gerçekleşen ve tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı o anki hal ve şartlara göre saldırıyla orantılı bir şekilde defetme zorunluluğunda bulunmasına rağmen ve maktulün bacaklarına ateş edebilecekken bu sınırı mazur görülebilecek bir heyecan, korku ve telaşla aştığı kabul edilmiştir.

2. Sanığın ve tanıkların beyanları tespit edilerek dosya içerisine alınmış, olay yerinde yapılan incelemeye istinaden düzenlenen olay yeri inceleme raporu, İstanbul Adli Tıp Kurumu Morg İhtisas Dairesince düzenlenen 21.05.2019 tarihli otopsi raporu, İstanbul Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünce düzenlenen 22.03.2019 ve 25.04.2019 tarihli uzmanlık raporları dosya içerisinde mevcuttur.

3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
Katılan vekilinin sanığın tasarlayarak kasten öldürme suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz sebepleri yönünden;
Ayrıntıları Olay ve Olgular kısmında (1) numaralı paragrafta açıklandığı şekilde gerçekleştiği kabul edilen olayda ve Hukuki Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen bozma ilamının içeriği karşısında, somut olayda sanığın, maktulden kendisine ve kardeşlerine yönelmiş, vücut dokunulmazlığına karşı gerçekleşen ve tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı o anki hal ve şartlara göre, saldırıyla orantılı bir şekilde defetme zorunluluğunda bulunmasına rağmen bu sınırı mazur görülebilecek bir heyecan, korku ve telaşla aştığı olayda meşru savunmada sınırın aşılmasının şartlarının oluştuğu, eyleme uyan suç vasfı ile yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza verilmesine yer olmadığına dair verilen kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde, hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.02.2022 Tarihli ve 2021/479 Esas, 2022/43 Karar sayılı kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca … 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

27.04.2023 tarihinde karar verildi.