Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2023/7622 E. 2023/7252 K. 28.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/7622
KARAR NO : 2023/7252
KARAR TARİHİ : 28.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Temyiz talebinin kabule şayan olmamasından dolayı reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Redde dair ek kararın onanması

Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2023 tarihli ve 2022/567 Esas, 2023/193 Karar sayılı ek kararının; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 14.03.2019 tarihli, 2018/10455 Esas, 2019/5386 Karar sayılı Bozma kararı üzerine, Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.04.2023 tarihli ve 2022/567 Esas, 2023/193 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi ve 52 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca neticeten 3.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2023 tarihli ve 2022/567 Esas, 2023/193 Karar sayılı ek kararı ile sanık müdafiinin temyiz başvurusu hakkında, 1412 sayılı Kanun’un 315 … maddesinin birinci fıkrası gereği “temyiz talebinin kabule şayan olmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
1.Mahkemece verilen ek kararın doğru olmadığına,
2.Sanığın beraat etmesi gerektiğine,
İlişkindir.

III. GEREKÇE
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 305 … maddesinin birinci fıkrası gereği asıl kararın re’sen temyize de tabi olmadığı, aynı Kanun’un 315 … maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Temyiz isteği kanuni sürenin geçmesinden sonra yapılmış veya temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmişse veya temyiz edenin buna hakkı yoksa, hükmü temyiz olunan mahkeme bir karar ile temyiz dilekçesini reddeder.” şeklindeki düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, ek kararda herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görülmemiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Turgutlu1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2023 tarihli ve 2022/567 Esas, 2023/193 Karar sayılı ek kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden ek kararın, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.11.2023 tarihinde karar verildi.