Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2023/695 E. 2023/3765 K. 31.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/695
KARAR NO : 2023/3765
KARAR TARİHİ : 31.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usûlü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.11.2018 tarihli ve 2017/19808 Esas, 2018/16370 Karar sayılı kararı;
Sanıklar hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan ayrı ayrı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına, sanıklar Fikret, …,

Şeref hakkında ayrıca 5237 sayılı Kanun’un 58 … maddesi gereği cezanın mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,

2. Hükümlerin Cumhuriyet savcısı (sanık … lehine ve tüm hükümler yönünden usûle aykırılık), sanık …, sanık … müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (birleşen) 3. Ceza Dairesinin 01.11.2018 tarihli ve 2017/19808 Esas, 2018/16370 Karar sayılı kararı ile “hükmün gerekçesiz olması, sanık … hakkında kesin nitelikte adli para cezasının tekerrüre esas alınması, hükümde çelişki meydana getirilmesi, sanıklar lehine tahrik hükümlerinin tartışılmaması, hak yoksunlukları yönünden Anayasa Mahkemesinin iptal kararının değerlendirilmesi gerektiği” belirtilerek bozulmasına,

3. … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.02.2020 tarihli ve 2018/1094 Esas, 2020/170 Karar sayılı kararı;
Sanıklar hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan ayrı ayrı 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına, sanıklar Fikret ve Şeref hakkında ayrıca 5237 sayılı Kanun’un 58 … maddesi gereği cezanın mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,

Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıkların temyiz istemi; mahkûmiyete yeterli delil bulunmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan …’in birliktelik yaşadığı … isimli kadınla daha önce sanıklardan …’in birlikte olduğu, sanık …’in arkadaşları olan sanıklarla …’in çek senet alacakları ile ilgilendiği, olay tarihinde katılan …’in …’in evi önünde iken sanıklarla karşılaştığı, çıkan tartışmada sanıkların birlikte katılanı darp ettikleri, basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladıkları anlaşılmıştır.
2. Adli rapor, katılan ve tanık anlatımları, sanıların savunmaları, bozma öncesi ve sonrası yargılama sürecine ait evraklar dosya arasında bulunmaktadır.
3. Hukuki süreç başlığı altında (2) numarada gösterilen bozma ilâmının gereklerinin yerine getirildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından iştirak iradesi içinde gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.02.2020 tarihli ve 2018/1094 Esas, 2020/170 Karar sayılı kararında sanıklar tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıkların temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

31.05.2023 tarihinde karar verildi.