Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2023/5777 E. 2023/6811 K. 06.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5777
KARAR NO : 2023/6811
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/457 E., 2021/562 K.
SUÇ : Kasten yaralama
KARAR : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

İskenderun 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.09.2021 tarihli ve 2020/457 Esas, 2021/562 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında basit yargılama usûlü uygulanması suretiyle kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) ve (e) bentleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 251 … maddesinin üçüncü fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ilişkin hükmün, itiraz edilmeksizin 14.02.2022 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği belirlenmiştir.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 12.05.2023 tarihli ve 2022/23794 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.06.2023 tarihli ve KYB-2023/58701 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.06.2023 tarihli ve KYB-2023/58701 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“1) Mahkemesince sanık hakkında açılan kamu davasında basit yargılama usulü uygulanarak sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş ise de; 5271 sayılı Kanun’un 251/2. maddesinde, ‘Basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verildiği takdirde mahkemece iddianame; sanık, mağdur ve şikâyetçiye tebliğ edilerek, beyan ve savunmalarını on beş gün içinde yazılı olarak bildirmeleri istenir. Tebligatta duruşma yapılmaksızın hüküm verilebileceği hususu da belirtilir. Ayrıca, toplanması gereken belgeler, ilgili kurum ve kuruluşlardan talep edilir’ şeklinde yer alan düzenlemeye nazaran, mahkemesince sanığın savunmasının tespiti için çıkartılan tebligatın 02.01.2021 tarihinde sanığın İskenderun cezaevinde bulunduğundan bahisle bila tebliğ iade edilmesini müteakip, savunmasının tespiti amacıyla SEGBİS aracılığı ile bağlantı kurulmasına karar verildiği ancak 01.07.2021 tarihli ikinci celsede segbiste yaşanan yoğunluk nedeni ile bağlantı kurulamaması sonrasında 22.09.2021 tarihinde sanığın mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmakla, sanığa usulüne uygun şekilde tebligat yapılmaksızın yargılamaya devamla savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde,
2) Sanığın kasten yaralama eylemini silahla ve eşine karşı işlediği kabul edilerek eylemine uyan 5237 sayılı Kanun’un 86/3-a ve 86/3-e maddelerinin ihlal edildiğinden bahisle, aynı Kanun’un 86/2. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılmış ise de, dosyada mevcut nüfus kayıt örneğinin incelenmesinde sanık ile müştekinin resmi nikahlı evli olmadıkları anlaşılmakla, yazılı şekilde fazla ceza tayininde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un, Basit yargılama usûlü başlıklı 251 … maddesinin inceleme konusu ile ilgili ikinci fıkrası; “Basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verildiği takdirde mahkemece iddianame; sanık, mağdur ve şikâyetçiye tebliğ edilerek, beyan ve savunmalarını on beş gün içinde yazılı olarak bildirmeleri istenir. Tebligatta duruşma yapılmaksızın hüküm verilebileceği hususu da belirtilir. Ayrıca, toplanması gereken belgeler, ilgili kurum ve kuruluşlardan talep edilir.” şeklinde düzenlenmiştir.

2. Hükümlü hakkında açılan davanın basit yargılama usulüne göre yürütülmesine karar verildiği belirlenmekle başka suçtan ceza infaz kurumunda bulunan hükümlünün SEGBİS ile savunmasının tespitine karar verilmesinin ardından bağlantı sağlanamaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 251 … maddesinin ikinci fıkrası gereği savunmasını bildirmesi için tebligat gönderilmesine karar verildiği, ancak çıkarılan tebligatın hükümlüye yapılamadığı dikkate alınmadan yargılamaya devam edilerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle mahkûmiyet kararı verilmesi, Kanun’a aykırı olup (1) numaralı kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

3. Bununla birlikte hükümlü hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği temel hapis cezasının suçun işleniş şekli gözetilerek alt sınırdan ayrılarak belirlenmesinde isabetsizlik görülmemekle, kendisi ile resmi olarak evli olmayan şikâyetçiyi silahtan sayılan cisimle yaralayan hükümlünün cezasından 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrası gereği artırım yapılırken

aynı maddenin aynı fıkrasının (e) bendi yanında hatalı olarak (a) bendinin de gösterilmesi, Kanun’a aykırı olup (2) numaralı kanun yararına bozma talebi değişik gerekçeyle yerinde görülmüştür.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan verilen İskenderun 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.09.2021 tarihli ve 2020/457 Esas, 2021/562 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

06.11.2023 tarihinde karar verildi.