YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5762
KARAR NO : 2023/6808
KARAR TARİHİ : 06.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/313 E., 2021/751 K.
SUÇ : Kasten yaralama
KARARLAR : Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar, mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: İlgili kararların kanun yararına bozulması
… 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.12.2022 tarihli ve 2021/313 Esas, 2021/751 Karar sayılı kararları ile hükümlü hakkında
a) Kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 2.240,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun)
231 … maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, itiraz edilmeksizin 31.12.2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği,
b) Kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 31.12.2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 13.05.2023 tarihli ve 2022/28085 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.06.2023 tarihli ve KYB-2023/59041 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.06.2023 tarihli ve KYB-2023/59041 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“… Cumhuriyet Başsavcılığının 01.09.2021 tarihli iddianamesiyle sanık … hakkında, müşteki …’e yönelik basit yaralama suçundan kamu davası açılmasına karşılık, bu konuda bir karar verilmediği; ancak zamanaşımı süresi içinde anılan suçtan mahkemesince bir karar verilebileceği,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.04.2018 tarihli ve 2014/15-487 Esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği gözetilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre,
1) Somut olayda, sanığın müşteki …’e yönelik basit yaralama eylemi sebebiyle 2.240,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, adı geçen sanığın mahkûmiyetine konu suçun 5271 sayılı Kanunu’nun 251. maddesi gereğince basit yargılama usulüne tabi olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmayacağı hususunda Mahkemesince bir değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2) Sanığın müşteki …’e yönelik basit yaralama suçundan 2.240,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine rağmen; aynı eylem sebebiyle adı geçen sanığın 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle ikinci kez cezalandırılmasında,
Kabule göre de,
3) Sanığın adlî sicil kaydında karar tarihi itibariyle tekerrüre esas alınabilecek herhangi bir ilâmın bulunmadığı gözetilmeksizin, adı geçen sanığın 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair karar verilmesini müteakip, cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde,
İsabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
A. (1) Numaralı Kanun Yararına Bozma Talebi Yönünden
14.07.2021 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun 23 üncü maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 251 … maddesinin birinci fıkrasına eklenen “175 … maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme gereği basit yargılama usûlüne tabi olan inceleme konusu kasten yaralama suçundan Mahkemece duruşma günü belirlenerek yapılan yargılama sonucunda hükümlü hakkında karar verilmiş olması nedeniyle bu aşamada artık basit yargılama usûlünün uygulanma imkânı kalmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının (1) numaralı kanun yararına bozma isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
B. (2) ve (3) Numaralı Kanun Yararına Bozma Talepleri Yönünden
1. Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan zamanaşımı süresince karar verilmesi mümkün görülmüştür.
2. Hükümlü hakkında aynı mağdura yönelik kasten yaralama suçundan önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinden sonra ikinci kez bu defa tekerrür hükümleri uygulanarak mahkûmiyet hükmü kurulması suretiyle karışıklığa sebebiyet verilmesi, Kanun’a aykırı olup (2) numaralı kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
3. Tekerrüre esas alınan ilâma konu suçun hükümlü tarafından işlenmemiş olması nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 58 … maddesinin altıncı fıkrası gereği mükerrir olmadığı belirlenmekle, hükümlü hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması da Kanun’a aykırı olup (3) numaralı kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
A. (1) Numaralı Kanun Yararına Bozma Talebi Yönünden
Gerekçe bölümünde yer alan (A) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki (1) numaralı düşünce yerinde görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesindeki koşulları taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN oy birliğiyle REDDİNE,
B. (2) ve (3) Numaralı Kanun Yararına Bozma Talepleri Yönünden
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. … 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.12.2022 tarihli ve 2021/313 Esas, 2021/751 Karar sayılı kararlarının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.11.2023 tarihinde karar verildi.