YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5729
KARAR NO : 2023/5387
KARAR TARİHİ : 18.09.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/427 E., 2022/432 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
KARAR : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
İstanbul 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2022 tarihli ve 2020/427 Esas, 2022/432 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 8 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 08.09.2022 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 12.05.2023 tarihli ve 2022/30204 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.06.2023 tarihli ve KYB-2023/61286 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.06.2023 tarihli ve KYB-2023/61286 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“İstanbul 19. Asliye Ceza Mahkemesince, sanığın sabıka kaydında yer alan İstanbul 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/337 Esas, 2018/746 sayılı kararının tekerrüre esas alınarak cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de sanığın adli sicil kaydında söz konusu kararın yer almadığı, sehven katılana ait sabıka kaydında yer alan kararın tekerrüre esas alındığının anlaşılması karşısında, sanığın adlî sicil kayında tekerrüre esas alınabilecek surette başkaca bir mahkûmiyet kaydının bulunmaması nazara alındığında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5237 sayılı Kanun’un, Suçta tekerrür ve özel tehlikeli suçlular başlıklı 58 … maddesinin birinci fıkrasının inceleme konusu ile ilgili birinci cümlesinde;
“(1) Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır…”
Şeklinde düzenlemenin bulunduğu, hükümlünün tekerrüre esas alınan mühür bozma suçundan hapis cezasına ilişkin İstanbul 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.12.2018 tarihli ve 2017/337 Esas, 2018/746 Karar sayılı kararına konu mahkûmiyet hükmünün inceleme konusu dosyadaki hükümlü … hakkında değil katılan … hakkında verilmiş olduğu anlaşılmıştır.
2. Tekerrüre esas alınan ilâma konu suçun hükümlü tarafından gerçekleştirilmemiş olması nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 58 … maddesinin altıncı fıkrası gereği mükerrir olmadığı belirlenmekle, hükümlü hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. İstanbul 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2022 tarihli ve 2020/427 Esas, 2022/432 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.09.2023 tarihinde karar verildi.