YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5444
KARAR NO : 2023/6800
KARAR TARİHİ : 06.11.2023
MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/314 Değişik İş
SUÇ : Kasten yaralama
KARAR : Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik itirazın reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Bozma üzerine verilen … 15. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.03.2022 tarihli ve 2017/628 Esas, 2022/232 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 1.500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmalarına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 … maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara yönelik sanıklar müdafiileri tarafından yapılan itirazın reddine dair merci … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 18.04.2022 tarihli ve 2022/314 Değişik İş sayılı kararının kesin olmakla 18.04.2022 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 07.05.2023 tarihli ve 2022/17041 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.06.2023 tarihli ve KYB-2023/58059 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.06.2023 tarihli ve KYB-2023/58059 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, sanıklar hakkında müşteki …’a yönelik eylemleri nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 ve 87/1-c maddeleri gereğince kasten yaralama suçundan; müşteki ….,’a yönelik eylemleri nedeniyle anılan Kanun’un 86/2. maddesi gereğince kasten yaralama suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonucunda her iki müştekiye yönelik eylemleri nedeniyle kasten yaralama suçundan sanıkların 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiği, sanıklar hakkında müşteki …’a yönelik eylemleri nedeniyle değişen suç vasfına göre mahkumiyetlerine karar verilen basit kasten yaralama ve müşteki … ‘a yönelik eylemlerinden ötürü mahkumiyetlerine karar verilen basit kasten yaralama suçlarının uzlaştırma kapsamında bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Kanun’un 254/1. maddesinde yer alan, ‘Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin 253 üncü maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir.’ şeklindeki düzenleme uyarınca uzlaştırma işleminin yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un “Uzlaştırma” başlıklı 253 üncü maddesinin birinci fıkrasında ve aynı fıkrasının (a) bendinde yer verilen;
“(1) Aşağıdaki suçlarda, şüpheli ile mağdur veya suçtan zarar gören gerçek veya özel hukuk tüzel kişisinin uzlaştırılması girişiminde bulunulur:
a) Soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı suçlar,”
Şeklindeki düzenleme karşısında, uzlaştırma kurumunun, şikâyet şartına bağlı suçlar yönünden uygulanabileceği ön koşul olarak belirlenmiştir. Aynı hükmün (b) bendinde şikâyete bağlı olup olmadığına bakılmaksızın 5237 sayılı Kanun’da yer alan bazı suçlar yönünden de uzlaştırma hükümlerinin uygulanması öngörülmüş ise de sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında katılanı yüzünde sabit ize neden olacak şekilde yaralama suçunu gerçekleştirdikleri iddiası ile kamu davası açıldığı anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrasında;
“(2) (Ek fıkra: 31/3/2005 – 5328/4 md.) Kasten yaralama fiilinin kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbî müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif olması hâlinde, mağdurun şikâyeti üzerine,…” şeklinde düzenleme yapılmıştır.
3. İnceleme konusu dava dosyası değerlendirildiğinde; katılan hakkında Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı … Adlî Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 05.10.2021 tarihli adlî muayene raporunda yaralanmasının yüzünde sabit ize neden olmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğu, Mahkemece, sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrasına göre uygulama yapıldığı tespit edilmiştir. Bu hâli ile sanıkların eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası kapsamında kaldığı ve aynı Kanun’un 73 üncü maddesi uyarınca soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı suçlardan olduğu, bu itibarla uzlaştırma hükümleri kapsamında bulunduğu anlaşılmıştır.
4. 5271 sayılı Kanun’un 254 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen;
“(1) Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin 253 üncü maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir.”
Şeklindeki düzenleme karşısında, hükümlü ile şikâyetçi arasında uzlaştırma işleminin yapılması için dava dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre sanıkların hukukî durumlarının belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle itirazın bu yönden kabulü yerine reddine karar verilmesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Sanıklar … ve … hakkında katılan …’u kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 18.04.2022 tarihli ve 2022/314 Değişik İş sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.11.2023 tarihinde karar verildi.