Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2023/5408 E. 2023/5349 K. 15.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5408
KARAR NO : 2023/5349
KARAR TARİHİ : 15.09.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/654 değişik iş
KARAR : İtirazın kabulüne
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Elazığ 2 Nolu Yüksek Güvenlikli Kapalı İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan …’un, suç örgütlerinin eğitim ve propaganda faaliyetlerini yapmak ve yaptırmak eyleminden dolayı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 44 ncü maddesinin üçüncü fıkrasının (l) bendi uyarınca 11 gün süreyle hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü Disiplin Kurulu Başkanlığının 12.02.2019 tarihli ve 2019/112 sayılı kararına karşı hükümlü tarafından yapılan şikayetin reddi ile disiplin kurulu kararının onanmasına ilişkin Elazığ İnfaz
Hâkimliğinin 25.03.2019 tarihli ve 2019/564 Esas, 2019/807 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulüne ve cezasının 1 gün süreyle hücreye koyma cezası olarak değiştirilmesine dair Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.04.2019 tarihli ve 2019/654 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 13.05.2023 tarihli ve 94660652-105-23-31418-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.07.2023 tarihli ve 2023/60104 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.07.2023 tarihli ve 2023/60104 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Hükümlünün hücreye koyma disiplin cezasına karşı yapmış olduğu şikayetinin reddine ilişkin Elazığ İnfaz Hâkimliğinin 25.03.2019 tarihli kararına yönelik itirazın, Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.04.2019 tarihli kararı ile kabulüne karar verildikten sonra, 11 gün hücreye koyma cezasının kaldırılarak, cezanın 1 gün hücreye koyma cezası olarak değiştirilmesine de karar verilmiş ise de;
4675 sayılı İnfaz Hakimliği Kanunu’nun 4 ncü maddesinde, İnfaz Hâkimliğinin görevinin ceza infaz kurumunda yer alan tutuklu ve hükümlülere ilişkin cezaevi idaresinin eylem ve işlemlerinin şikâyet yolu ile kanun, tüzük, yönetmelik ve genelgeler ile hukukun genel ilkelerine uygunluğunun denetlenmesine ilişkin olduğunun düzenlendiği, 4675 sayılı İnfaz Hâkimliği Kanunu’nun 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan, “İnfaz hâkimi, inceleme sonunda şikâyeti yerinde görmezse reddine; yerinde görürse, yapılan işlemin iptaline ya da faaliyetin durdurulmasına veya ertelenmesine karar verir.” şeklindeki düzenleme ile birlikte değerlendirildiğinde, infaz hâkimliğinin görevinin ceza infaz kurumunda yer alan tutuklu ve hükümlülere ilişkin cezaevi idaresinin eylem ve işlemlerinin şikayet yolu ile kanun, tüzük, yönetmelik ve genelgeler ile hukukun genel ilkelerine uygunluğunun denetlenilmesine yönelik olduğu, bu itibarla mahkemece idarenin yerine geçerek bir karar verilmesinin mümkün bulunmadığı, keza itiraz üzerine merciin inceleme yetkisinin de infaz hâkimliğinin yetkisi ile aynı olduğu gözetilmeden, itirazın bu yönden reddi yerine, yazılı şekilde düzeltilerek kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
Şeklinde düzenlenmiştir.
2. 4675 sayılı İnfaz Hakimliği Kanunu’nun 4 ve 6 ncı madde hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, İnfaz Hakimliğinin görevinin ceza infaz kurumunda yer alan tutuklu ve hükümlülere ilişkin cezaevi idaresinin eylem ve işlemlerinin şikayet yolu ile kanun veya diğer mevzuat hükümleri ile hukukun genel ilkelerine uygunluğunun denetlenilmesine ilişkin olduğu, İnfaz Hakimliğince hükümlü veya tutuklu tarafından yapılan şikayetin kabulü halinde cezaevi idaresi tarafından verilen kararın veya yapılan işlemin iptaline ya da faaliyetin durdurulmasına veya ertelenmesine karar verilebileceği, ancak idarenin yerine geçerek bir karar verilmesinin mümkün olmadığı, itiraz üzerine itiraz merciinin de inceleme yetkisinin infaz hakimliğinin yetkisi ile aynı olduğu gözetilerek, somut olayda itiraz merciince tespit edilen hukuka aykırılık gösterilip, İnfaz hakimliğinin kararının kaldırılmasından sonra şikayete konu cezaevi idaresi tarafından verilen kararın iptaline karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, idarenin yerine geçerek “hükümlünün yasak eşya bulundurma eyleminin 5275 sayılı Kanun’un 44 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendine uyduğu gerekçesiyle bir gün hücre cezası ile cezalandırılmasına” karar verilmesi kanuna aykırı olup, kanun yararına bozma talebinin bu sebeple kabulüne karar vermek gerekmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.04.2019 tarihli ve 2019/654 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
15.09.2023 tarihinde karar verildi.