YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4945
KARAR NO : 2023/7086
KARAR TARİHİ : 22.11.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/452 E., 2023/67 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.03.2016 tarihli ve 2013/265 Esas, 2016/112 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 54 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, müsadereye ve mahsuba karar verilmiştir.
2. Bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 05.11.2020 tarihli ve 2020/12790 Esas, 2020/15626 Karar sayılı ilâmıyla özetle;
Sanığın eylemi neticesinde meydana gelen her bir yaralanmanın müstakilen nitelikleri ve tek başına hayatî tehlikeye neden olmaya elverişli olup olmadıkları da belirtilmek suretiyle, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı ve 87 nci maddelerinde belirlenen ölçütlere göre ayrıntılı rapor temini ile sonucuna göre sanığın hukukî durumunun tespit ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yetersiz rapora istinaden yargılamaya devamla yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
Nedeniyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.
3. İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.02.2023 tarihli ve 2020/452 Esas, 2023/67 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 54 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve müsadereye karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri; sanık lehine meşru savunma, sınırın aşılması ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması ve hukuka uygunluk sebepleri nedeniyle beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık ve mağdur arasında ailevi nedenlerle geçimsizlik bulunduğu, olay günü bu nedenle çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü, mağdurun sanığa saldırıp basit tıbbî müdahale ile giderilebilir şekilde yaralaması üzerine sanığın da bıçakla mağdura saldırarak hayatî tehlikeye neden olacak şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.
2. Sanık savunması, mağdurun beyanları, tanıkların anlatımları, tutanaklar, uzmanlık raporları, nüfus ve adlî sicil kayıtları ile diğer tüm deliller dava dosyasında mevcuttur.
3. Bozma ilâmı sonrasında mağdur hakkında İstanbul Adlî Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen 14.10.2022 tarihli adlî muayene raporu ile; “Mağdurun vücudunda sol torakal bölge yan tarafta 1 adet, sol skapuler bölgede 1 adet ve sol alt kadranda adet olmak üzere toplam 3 adet kesici delici alet yaralanması tanımlandığı, sol torakal bölge yan tarafta ve sol skapuler bölgede tarif edilen 2 adet kesici delici alet yaralanmasından en az 1 tanesinin toraksa nafiz olarak sol pnömotoraksa neden olduğu cihetiyle kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olduğu ve kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbî müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı, sol alt kadranda tarif edilen, trasesinde büyük damar ve iç organ yaralanması tanımlanmayan 1 adet kesici delici alet yaralanmasının yumuşak doku lezyonuna neden olduğu cihetle kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olmadığı ve kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbî müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olduğunun,” tespit edildiği anlaşılmıştır.
4. Sanık hakkında İstanbul Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 09.05.2013 tarihli adlî muayene raporuna göre basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı tespit edilmiştir.
5. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek, bozma gereği yerine getirilmiştir.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, somut olayda saldırı ve savunma arasında orantı bulunmaması nedeniyle sanık lehine meşru savunma ve sınırın aşılması ile buna bağlı beraat kararı verilmesi koşullarının oluşmadığı, mağdurdan kaynaklanan ve haksız tahrik oluşturduğu kabul edilen söz ve davranışların ulaştığı boyut dikkate alınarak uygulanan haksız tahrik indirim oranının da isabetli olduğu anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.02.2023 tarihli ve 2020/452 Esas, 2023/67 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.