Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2023/4811 E. 2023/4837 K. 07.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4811
KARAR NO : 2023/4837
KARAR TARİHİ : 07.07.2023

K A N U N Y A R A R I N A
B O Z M A

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

… İnfaz Hakimliğinin 09.09.2020 tarihli ve 2020/9 değişik iş sayılı içtima kararıyla 14 yıl 12 ay hapis cezasına hükümlü … hakkında açlık grevi yaptığı gerekçesiyle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 40 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendi gereğince 1 (bir) ay bazı etkinliklere katılmaktan yoksun bırakma disiplin cezası ile cezalandırılmasına dair Ahlat T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 25.03.2022 tarihli ve 2022/117 sayılı kararına karşı yapılan şikâyetin kabulü ile cezanın kaldırılmasına dair Bitlis İnfaz Hâkimliğinin 08.04.2022 tarihli ve 2022/964 Esas, 2022/997 Karar sayılı kararına karşı Bitlis Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.05.2022 tarihli ve 2022/325 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 02.05.2023 tarihli ve 94660652-105-13-22703-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.06.2023 tarihli ve 2023/52489 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.06.2023 tarihli ve 2023/52489 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, … İnfaz Hâkimliğinin 2020/9 Esas, 2020/9 Karar sayılı içtima kararı ile 14 yıl 12 ay hapis cezasını infaz etmekte olan hükümlü hakkında açlık grevi başlatması nedeniyle 14.03.2022 tarihinde infaz kurumu görevlileri tarafından tutanak tutulduğu, hükümlünün 14.03.2022 tarihinde Ahlat T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğüne hitaben yazdığı dilekçesinde açlık grevine gittiğini beyan ettiği, hükümlünün açlık grevinde olduğunu beyan ederek 11.03.2022 tarihinde günlük yemeğini ve ekmeğini almadığının tutanak ile tespit edildiği,
Hükümlüye verilen bazı etkinliklere katılmaktan yoksun bırakma cezasını gerektiren eylemlerin 5275 sayılı Kanun’un 40 ıncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendinde açıkça düzenlendiği, bu eylemler içerisinde “Açlık grevi yapmak” eyleminin de bulunduğu, Ceza İnfaz Kurumunca yapılan soruşturma neticesinde hükümlünün eyleminin sabit olduğu ve buna dayalı olarak disiplin cezası verildiği, anılan Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının kararına yönelik şikayet başvurusunda bulunulması üzerine şikâyeti inceleyen Bitlis İnfaz Hâkimliğinin 08.04.2022 tarihli ve 2022/964 Esas, 2022/997 Karar sayılı kararı ile; hükümlünün açlık grevi eylemine 14.032022 tarihinde başlamış olduğu ve grevinin 16.03.2022 tarihinde kuruma vermiş olduğu dilekçesi ile sonlandırıldığı, disiplin kurulu başkanlığınca 25.03.2022 tarihinde disiplin cezası verilmeden önce hükümlünün eylemini sonlandırmış olduğu, hükümlünün grev süresi göz önüne alındığında verilen disiplin cezasının eylemin ağırlığı ile orantılı olmadığı gerekçesiyle disiplin cezası kararının iptal edilmesine karar verilmiş ise de;
5275 sayılı Kanununda bu eyleme ilişkin verilecek cezanın net bir şekilde düzenlendiği, hükümlünün disiplin cezası verilmeden eylemini sonlandırmış olmasının da disiplin cezası verilmesine bir etkisinin bulunmadığı, disiplin cezasının hükümlünün ıslahı ve ceza infaz kurumunun güvenliği ve düzeni için getirilmiş bir müessese olduğu, hükümlülerin kendi kişisel sağlık ve beden bütünlüklerine ve ceza infaz kurumlarının düzen, işleyiş ve asayişine yönelik bu tür eylemlerinin müeyyidesiz bırakılmasının telafisi güç ve imkansız durumlara sebebiyet verebileceği gözetilmeksizin Cumhuriyet başsavcılığı tarafından yapılan itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.

(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.

2. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 40 ıncı maddesi;
“(1) Bazı etkinliklere katılmaktan alıkoyma cezası, hükümlünün bir aydan üç aya kadar süreyle kurumun kültürel ve spor etkinliklerine katılmaktan yoksun bırakılmasıdır.
(2) Bazı etkinliklere katılmaktan alıkoyma cezasını gerektiren eylemler şunlardır:
a) İdarenin izni olmaksızın yasak yerlere girmek.
b) Eğitim yerini terk etmek.
c) Eğitimi savsaklamak.
d) Olumsuz davranışa yönelik gruplaşmaya neden olmak veya bu amaca yönelik gruba katılmak.
e) Kurum görevlilerine karşı uygunsuz söz sarf etmek veya davranışta bulunmak.
f) Çıkar sağlamak amacıyla hükümlülere veya kurum görevlilerine eşya vermek veya satmak.
g) Açlık grevi yapmak
Şeklinde düzenlenmiştir.

3. Hükümlü hakkında açlık grevi başlatması nedeniyle 14.03.2022 tarihinde ceza infaz kurumu görevlileri tarafından tutanak tutulduğu, hükümlünün 14.03.2022 tarihinde cezaevi idaresine verdiği dilekçesinde açlık grevine gittiğini beyan ettiği,15.03.2022 tarihinde açlık grevinde olduğunu beyan ederek yemeğini ve ekmeğini almadığının tutanak ile tespit edildiği anlaşılmaktadır.

4. 5275 sayılı Kanun’un 40 ıncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendine göre, açlık grevi yapmak bir aydan üç aya kadar süreyle bazı etkinliklere katılmaktan alıkoyma cezasını gerektiren eylem olarak düzenlenmiştir.

5. Somut olayda, ceza infaz kurumunda bulunan hükümlü hakkında açlık grevi yaptığı gerekçesiyle başlatılan disiplin soruşturması sonucunda eylemi sabit görülerek eylemine uyan kanun maddesinde öngörülen disiplin cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, disiplin cezasının alt sınırdan uygulandığı anlaşılmakla, hükümlünün verilen disiplin cezasına karşı yaptığı şikayetin reddi yerine “hükümlünün grev süresi göz önüne alındığında verilen disiplin cezasının eylemin ağırlığı ile orantılı olmadığı” gerekçesiyle kabulüne dair İnfaz Hakimliğince verilen karar usul ve yasaya aykırı olup bu karara karşı Cumhuriyet savcılığınca yapılan itirazın kabulü yerine reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 25.05.2022 tarihli ve 2022/325 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.07.2023 tarihinde karar verildi.