Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2023/4666 E. 2023/4828 K. 07.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4666
KARAR NO : 2023/4828
KARAR TARİHİ : 07.07.2023

K A N U N Y A R A R I N A
B O Z M A

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

FETÖ/PDY silahlı terör örgütüne üye olma suçundan Giresun 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.09.2018 tarihli ve 2017/141 Esas, 2018/139 Karar sayılı kararı ile 8 yıl 9 ay hapis cezasına hükümlü …’ın, bu cezasının … T Tipi 1 No’lu Ceza İnfaz Kurumunda infazı sırasında, bağımsız koğuşa geçme talebinin reddine ve deneme süresine tabi tutulmasına yer olmadığına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 09.08.2021 tarihli ve 2021/9674 sayılı kararına yönelik şikayetin, ceza infaz kurumlarındaki yoğunluk, kapasite dolulukları, fiziki imkan yetersizlikleri ile hükümlülerin bakiye ceza süreleri ve suç türlerine göre gruplandırılmasının gerektiği, kuruma gözlem yapma, değişiklikte bulunma ve karar vermede takdir yetkisi tanıdığı ve bu takdir yetkisinin kötüye kullanıldığına dair somut herhangi bir delil bulunmamasından bahisle reddine ilişkin Karşıyaka 1. İnfaz

Hâkimliğinin 26.08.2021 tarihli ve 2021/7263 Esas, 2021/7153 Karar sayılı kararına yönelik itirazın, adı geçenin bağımsız koğuşa geçme talebinin reddi kararının yerinde olduğu, yeniden deneme süresine tabi tutulmamasına ilişkin kararın yerinde olmadığından bahisle, kısmen kabulüne, anılan İnfaz Hakimliği kararının kaldırılmasına ve İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığını kararının sonuç kısmının ikinci fıkrasındaki deneme süresine ilişkin hükmün iptaline dair merci Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.09.2021 tarihli ve 2021/3278 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 03.04.2023 tarihli ve 94660652-105-35-26599-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 25.05.2023 tarihli ve 2023/41342 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 25.05.2023 tarihli ve 2023/41342 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un“Hükümlülerin gruplandırılması” başlıklı 24 üncü maddesinde yer alan, “ (1) Hükümlüler; a) İlk defa suç işleyenler, mükerrirler, itiyadî suçlular veya suç işlemeyi meslek edinenler, b) Aklî ve bedensel durumları nedeniyle veya yaşları itibarıyla özel bir infaz rejimine tâbi tutulması gerekenler, c) Tehlike hâli taşıyanlar, d) Terör suçluları, e) Suç örgütlerine veya çıkar amaçlı suç örgütlerine mensup olan suçlular gibi gruplara ayrılırlar.” şeklindeki,
Gözlem ve Sınıflandırma Merkezleri ile Hükümlülerin Değerlendirilmesine Dair Yönetmeliğin hükümlülerin gruplandırılması başlıklı 19 uncu maddesinde yer alan, ”Hükümlüler, bulundukları veya gönderildikleri ceza infaz kurumlarında; a) İlk defa suç işleyenler, mükerrirler, itiyadî suçlular veya suç işlemeyi meslek edinenler, b) Zihinsel ve bedensel durumları nedeniyle veya yaşları itibarıyla özel bir infaz rejimine tâbi tutulması gerekenler, c) Tehlike hâli taşıyanlar, ç) Terör suçluları, d) Suç örgütlerine veya çıkar amaçlı suç örgütlerine mensup olan suçlular, e) Gözlem sürecinin devamına karar verilenler, gibi gruplara ayrılırlar.” şeklindeki,
Anılan Yönetmeliğin 24 üncü maddesinde yer alan, ”..19 uncu maddenin birinci fıkrasının (ç) ve (d) bentlerinde belirtilen suçlular ayrıca; a) Örgüt lideri olanlar, b) Aktif örgüt üyesi olanlar, c) Örgütten ayrılanlar, ç) Tarafsız olanlar şeklinde gruplandırmaya tâbi tutulurlar..” şeklindeki,
Adı geçen Yönetmeliğin 36 ncı maddesinde yer alan, ” Hükümlülerin açık ceza infaz kurumuna ayrılmalarına, denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezalarının infaz edilmesine ve ceza infaz kurumlarından doğrudan koşullu salıverilmelerine ilişkin talebi üzerine, ilgili talebin mevzuatta belirtilen süre ve kaldırılmamış disiplin cezasının bulunmaması gibi şartları taşıyıp taşımadığı idare tarafından araştırılır, gerekli şartları taşımayan talep reddedilerek hükümlüye tebliğ edilir. Talebin bulunması, süre şartını sağlaması ve kaldırılmamış disiplin cezası bulunmaması gibi mevzuatta belirtilen şekil şartlarını taşıyan dosyalar; idare ve gözlem kurulu sekretaryası tarafından işleme alınarak ilgili hakkında gözlem ve değerlendirme dosyası hazırlanır. Dosyanın 5275 sayılı Kanun’un 89 uncu

maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında bulunup bulunmadığı belirlenerek müteakip işlemlerin ikmali sağlanır…” şeklindeki,
Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (ç) bendinde yer alan, “Terör ve örgütlü suçlardan hükümlü olup, mensup oldukları örgütten ayrıldıkları idare ve gözlem kurulu kararıyla tespit edilenlerin koşullu salıverilme tarihine bir yıldan az süre kalması şartı aranır.” şeklindeki düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde,
Somut olayda, hükümlünün silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan Giresun 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.09.2018 tarihli ve 2017/141 Esas, 2018/139 karar sayılı kararı ile 8 yıl 9 ay hapis cezasına mahkûm edildiği, hükümlünün koşullu salıverilmesi için Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (ç) bendi gereği mensup olduğu örgütten ayrıldığının idare ve gözlem kurulu kararıyla tespit edilmesi gerektiği, Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 09.08.2021 tarihli ve 2021/9674 sayılı kararı ile hükümlünün FETÖ/PDY terör örgütüne sempatisinin devam ettiği, anılan terör örgütü içerisinde aktif üye olduğu, tarafsız koğuşa geçme talebi ve beyanlarının samimi olmadığı, bir pişmanlığı bulunmadığı, … süren infaz sürecinin sonlarına doğru gerçek niyetini gizleyerek sırf açık infaz kurumuna veya denetimli serbestliğe ayrılmak için tarafsız koğuşa geçme talebinde bulunduğu, örgütten ayrıldığı yönünde icraî bir harekette bulunmadığı ve aktif bir çaba içerisine girmediği açıkça anlaşıldığından 60 günlük deneme süresine tabi tutulmadan talebinin reddine karar verildiği, her ne kadar merci kararında, İdare ve Gözlem Kurulunun verdiği kararda hükümlünün denemeye tabi tutulmamasına karar verildiği, hükümlünün yeniden deneme süresine tabi tutulmamasına ilişkin kararın yerinde olmadığı, belirli aralıklarla hükümlünün hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle itirazın bu yönden kabulüne karar verilmiş ise de, hükümlünün cezaevine girdiği tarihten itibaren belirli periyotlarla yapılan değerlendirmelerin cezaevi idaresi tarafından yeterli görülmemesi halinde, koşullu salıverilme tarihine 1 yıl kalana kadar olan süreye ve bu tarihi geçmeyecek şekilde tekrar gözleme tabi tutulmasının İdare ve Gözlem Kurulunun takdirinde olduğu, terör suçundan hükümlü olanların açığa ayrılmaları için gerekli olan mensup oldukları örgütten ayrıldıkları idare ve gözlem kurulu kararıyla tespit edilmesi şartının sağlanması için hükümlünün bulunduğu koğuştan bağımsız bir koğuşa alınmasının da gerekli olmadığı, bu yönde kanuni bir zorunluluk bulunmadığı gözetilmeden, itirazın reddi yerine, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.

(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
Şeklinde düzenlenmiştir.

2. Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmüştür.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 23.09.2021 tarihli ve 2021/3278 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.07.2023 tarihinde karar verildi.