Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2023/4635 E. 2023/4576 K. 03.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4635
KARAR NO : 2023/4576
KARAR TARİHİ : 03.07.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Kasten yaralama

İstanbul 28. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.03.2022 tarihli ve 2021/118 Esas, 2022/149 Karar sayılı kararları ile hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı 1.500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezanın türü ve miktarı itibarıyla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 272 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca kesin nitelikte olması sebebiyle 03.03.2022 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 11.04.2023 tarihli ve 2022/14407 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 25.05.2023 tarihli ve KYB-2023/44991 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 25.05.2023 tarihli ve KYB-2023/44991 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, sanık hakkında müştekilere yönelik silahla kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86/2 ve 86/3-e maddeleri uyarınca cezalandırılması için kamu davası açılmış ve yapılan yargılama sonucunda mahkemece de bu yönde eylemin sübut bulduğu kabul edildiği halde, hükmün sadece 86/2. maddeden kurulduğu, 86/3-e maddesinin uygulanmadığı gözetildiğinde, gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılmasında isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. Olay günü hükümlü ile mağdurlar arasında çıkan tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine hükümlünün mağdurları silahtan sayılan cisimlerle adlî muayene raporlarının içeriğine göre basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaraladığı anlaşılmıştır.

2. İnceleme konusu kararların, gerekçe kısmında hükümlü hakkında belirlenen cezadan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi gereği yaralama eyleminin silahla işlenmesi nedeniyle artırım yapıldığı kabul edildiği, bu kabulün dosya kapsamı itibarıyla da doğru olduğu hâlde hüküm fıkrasında anılan maddenin uygulanmadığı anlaşılmakla gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişkiye neden olacak şekilde kararlar verilmesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Hükümlü hakkındaki kasten yaralama suçundan verilen İstanbul 28. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.03.2022 tarihli ve 2021/118 Esas, 2022/149 Karar sayılı kararlarının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi uyarınca hükümlünün kazanılmış haklarının dikkate alınması suretiyle gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.07.2023 tarihinde karar verildi.