YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4212
KARAR NO : 2023/7296
KARAR TARİHİ : 29.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/250 E., 2022/70 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Katılan sanık … müdafiinin katılan sanık sıfatı ile kurulan hükümleri lehe ve aleyhe temyiz ettiği; katılan sanık … müdafiinin ise süre tutum dilekçesini sadece sanık müdafii olarak verdiği halde ayrıntılı temyiz dilekçesinde katılan sıfatı ile de temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmış ise de; katılan sıfatı ile aleyhe temyizinin süresinde olmadığı belirlenmiştir
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı
Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı (…..,’un katılan sıfatı ile temyizi hariç diğer temyiz istemleri yönünden) yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.12.2014 tarihli ve 2023/461 Esas, 2014/913 Karar sayılı kararı ile;
a) Sanık … hakkında katılanlar ….., ….., ve …..,’a karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 58 … maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca ayrı ayrı üç kez 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
b) Sanık … hakkında katılan …’a karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve son cümlesi ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Karar verilmiştir.
2. Bu kararın sanık … müdafii ve sanık … tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 29.04.2019 tarihli ve 2018/10187 Esas, 2019/8916 Karar sayılı ilâmı ile;
“a) Sanık …’a isnat edilen 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son maddelerinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle, savunmasının yargılamayı yapan mahkemece bizzat alınması gerektiği gözetilmeyerek, talimat yoluyla aldırılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 196/2. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Soruşturma aşamasında beyanlarına başvurulan ve olaya ilişkin doğrudan görgüye dayalı bilgi sahibi olduğu anlaşılan tanık … dinlenilmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
c) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, karşılıklı yaralama şeklinde gerçekleşen olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas – 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgarî seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
d) Sanık …’ın adli sicil kaydında tekerrüre esas olan başka ilâmının bulunmadığı da gözetildiğinde, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çerkezköy Sulh Ceza Mahkemesinin 24.07.2009 tarih ve 2008/560 Esas – 2009/532 Karar sayılı ilâmıyla sanığın 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. cümlesi gereğince tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK’nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında
tekerrüre esas alınan ilâma ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre TCK’nin 58. maddesinde düzenlenen mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
e) Adlî Emanet’te kayıtlı olup TCK’nin 54. maddesi gereğince müsaderesi talep edilen suç eşyaları hakkında bir karar verilmemesi,
f) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûm edilen sanık …’un, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve yine hak yoksunluklarına hükmedilen sanık … yönünden ise aynı iptal kararı gereğince sanığın hukukî durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,”
Nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.01.2022 tarihli ve 2020/250 Esas, 2022/70 Karar sayılı kararı ile;
a) Sanık … hakkında katılanlar Vedat, Yıldırım ve Mahsun’a karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 … maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları ile 54 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı üç kez 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve müsadereye,
b) Sanık … hakkında katılan …’a karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 54 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve müsadereye,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan sanık … müdafiinin temyiz sebepleri; eksik incelemeye, delillerin hatalı değerlendirildiğine, sanık … lehine meşru savunma ve ağır tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanık …’un eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 150 nci maddesine uyduğuna, suç vasfının buna göre belirlenmesi ve sanık … lehine haksız tahrik indirimi uygulanmaması gerektiğine, eksik ceza tayin edildiğine, vesaire ilişkindir.
B. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri; eksik ve hatalı değerlendirme ile karar verildiğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine, meşru savunma ve sınırın aşılmasına, haksız tahrik indiriminin en üst sınırdan uygulanması gerektiğine, vesaire ilişkindir. (Katılan sıfatı ile temyiz istemi süresinde olmadığından, katılan sıfatı ile ileri sürülen temyiz sebepleri inceleme dışı tutulmuştur.)
III. OLAY VE OLGULAR
1. Alacak verecek meselesinden husumetli olan taraflar arasında olay günü ilk haksız hareketin kimden geldiği tespit edilemeyen şekilde çıkan kavgada, sanık …’ın sopa ile katılanlar Vedat, Yıldırım ve Mahsun’u basit tıbbî müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı, sanık …’un da sopa ile katılan …’a vurması sonucunda yüzünde sabit ize neden olacak şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.
2. Katılan sanıkların savunması, katılanların beyanları, olayın diğer taraflarının ve tanıkların anlatımları, tutanaklar, nüfus ve adlî sicil kayıtları ile diğer tüm deliller dava dosyasında mevcuttur.
3. Düzenlenen adlî muayene raporlarında; “Katılanlar Vedat, Yıldırım ve Mahsun’un yaralanmalarının basit tıbbî müdahale ile giderilebileceği; katılan …’ın yaralanmasının ise yüzünde sabit ize neden olduğunun,” tespit edildiği anlaşılmıştır.
4. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyularak, bozma gereklerinin yerine getirildiği tespit edilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik incelemenin söz konusu olmadığı, delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin tespit edildiği, suç vasıflarının isabetli şekilde belirlendiği, 5237 sayılı Kanun’un 150 nci maddesinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, somut olayda ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilememesi nedeniyle sanıklar lehine meşru savunma ve sınırın aşılması hükümlerinin uygulanma koşulları oluşmayıp Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002/367 Karar sayılı kararı uyarınca sanıklar lehine asgarî oranda haksız tahrik indirimi uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, düzeltme nedeni dışında sanık … müdafii ile katılan sanık … müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Katılan … vekilinin, sanık … hakkında eksik ceza tayin edildiğine yönelen temyiz sebebi yönünden;
Sanık … hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve son cümlesi ile 29 uncu maddesinin birinci fıkrası gereğince belirlenen “3 yıl 9 ay” hapis cezası üzerinden, aynı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında, sonuç cezanın “3 yıl 1 ay 15 gün” yerine “2 yıl 13 ay 15 gün” olarak hatalı hesaplanması suretiyle eksik ceza tayini hukuka aykırı bulunmuş ise de; söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
V. KARAR
A. Sanık … Hakkında Katılan …’a Karşı Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Mahkûmiyet Hükmüne Yönelik Katılan … Vekilinin Temyiz İsteği Yönünden
Katılan sanık … müdafiinin yüzüne karşı verilen hükümleri, yasal süresi içerisinde verdiği süre tutum dilekçesi ile sadece “sanık müdafii” sıfatı ile sanık … hakkında kurulan mahkûmiyet hükmü
ile sınırlı olarak temyiz ettiği halde, 11.03.2022 tarihli ayrıntılı temyiz dilekçesinde sanık … hakkında katılan …’a karşı işlenen kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünü de “katılan vekili” sıfatı ile aleyhe temyiz ettiği anlaşılmış ise de; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.04.2013 tarihli ve 2012/3-1520 Esas, 2013/131 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, süre tutum dilekçesinde temyiz edildiği belirtilmeyen bir hükmün, kanunî süreden sonra verilen ayrıntılı dilekçe ile temyizin kapsamı genişletilerek temyiz edilemeyeceği anlaşılmakla, katılan …’un bu hüküm yönünden süresinde bulunmayan temyiz isteminin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık … Hakkında Katılanlar Vedat, Yıldırım ve Mahsun’a Karşı Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Mahkûmiyet Hükümlerine Yönelik Sanık … Müdafiinin Temyiz İsteği Yönünden
Gerekçe bölümünde (1) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.01.2022 tarihli ve 2020/250 Esas, 2022/70 Karar sayılı kararında sanık … müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
C. Sanık … Hakkında Katılan …’a Karşı Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Yaralama Suçundan Kurulan Mahkûmiyet Hükmüne Yönelik Katılan … Vekili ile Sanık … Müdafiinin Temyiz İstekleri Yönünden
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle katılan … vekili ile sanık … müdafiinin temyiz istemi eksik ceza tayini yönünden yerinde görüldüğünden Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.01.2022 tarihli ve 2020/250 Esas, 2022/70 Karar sayılı kararının 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereğince, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi uygulanarak sonuç cezanın bulunduğu fıkradan “2 yıl 13 ay 15 gün” ibaresi çıkartılarak yerine “3 yıl 1 ay 15 gün” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.11.2023 tarihinde karar verildi.