YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3830
KARAR NO : 2023/3062
KARAR TARİHİ : 12.05.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
KARAR: Koşullu salıverilme kararının geri alınmasına yer olmadığına
Hırsızlık ve muhtelif suçlardan … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.09.2009 tarihli ve 2009/139 değişik iş sayılı içtima kararı ile 1 yıl 201 ay 223 gün hapis cezasına hükümlü …’un, cezasının infazı sırasında, … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.01.2012 tarihli ve 2012/2 değişik iş sayılı kararı ile 06.01.2012 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere şartla tahliye edilmesini müteakip, hükümlünün denetim süresi içerisinde 24.12.2016 tarihinde işlemiş olduğu kasıtlı suçtan dolayı mahkum edilmesi sebebiyle şartla tahliyenin geri alınmasına, ikinci suçun işlendiği 24.12.2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 17.11.2022 tarihi arasındaki sürenin aynen infazına dair … İnfaz Hakimliğinin
18.03.2021 tarihli ve 2021/1129 Esas, 2021/1136 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile 18.03.2021 tarihli kararın kaldırılmasına ve koşullu salıvermenin geri alınmasına yer olmadığına ilişkin … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.04.2021 tarihli ve 2021/383 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 15.03.2023 tarihli ve 94660652-105-61-3790-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.04.2023 tarihli ve 2023/34572 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.04.2023 tarihli ve 2023/34572 sayılı sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Somut olayda hükümlünün … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.09.2009 tarihli ve 2009/139 değişik iş sayılı içtima kararıyla hükmedilen 1 yıl 201 ay 223 gün hapis cezasına ilişkin kararın infazı için ilk kez ceza infaz kurumuna 24.04.2006 tarihinde alındığı ve … Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından hazırlanan 13.09.2009 tarihli ve 2003/02-25 ilamat sayılı müddetnameye göre hakederek tahliye tarihinin 17.11.2022, koşullu salıverilme tarihinin 06.01.2012 olarak belirlendiği,
… 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.01.2012 tarihli ve 2012/2 değişik iş sayılı kararı ile 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 19 uncu maddesi uyarınca 06.01.2012 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere şartla tahliye edildiği,
Her ne kadar … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.04.2021 tarihli ve 2021/383 değişik iş sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca koşullu salıverme oranlarının lehe uygulama ilkesi gereği 5275 sayılı Kanun’un 107 nci maddesinin altıncı fıkrasının uygulanabileceği, hükümlünün denetim süresinin 09.08.2016 tarihinde dolduğu gerekçesiyle şartla tahliyenin geri alınmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de,
İnfaz hukukunda hükümlünün ceza evinde geçirmesi gereken süre ile koşullu salıverildikten sonra belirlenen denetim süreleri bakımından lehine olan hükümlerin alınarak karma bir uygulama yapılmasının mümkün olmadığı, hükümlünün 647 sayılı Kanun uyarınca şartla tahliye edildiği, bu nedenle 647 sayılı Kanun’un hükümlünün ceza evinde geçirmesi gereken süre bakımından da lehe olduğu, çapraz ve karma bir uygulama yapılamayacağının anlaşılması karşısında, denetim süresinin 5275 sayılı Kanun’a göre tayin edilemeyeceği ve hükümlünün koşullu salıverildikten sonra belirlenen denetim süresinin 647 sayılı Kanun’a göre belirlenmesi gerektiği, bu sürenin ise bihakkın tahliye tarihi olan 17.11.2022 tarihine kadar devam edeceği gözetilerek yapılan değerlendirmede,
Hükümlünün şartla tahliye edilmesini müteakip, cinsel saldırı suçundan … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.02.2018 tarihli ve 2017/197 Esas, 2018/54 Karar sayılı kararı ile 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, suç tarihinin 24.12.2016 olduğu, belirtilen suçun denetim süresi içerisinde işlendiği anlaşılmakla,
Somut olayda, hükümlünün şartla tahliye edilmesi sonrasında deneme süresi içerisinde işlediği suç sebebiyle yapılacak hesaplamaya göre, hükümlünün 24.12.2016 tarihinde işlediği cinsel saldırı suçundan
… 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.02.2018 tarihli ve 2017/197 Esas, 2018/54 Karar sayılı kararıyla 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi nedeniyle, bu cezanın iki katı olan 20 yıllık süreyi kapsayan 24.12.2016-24.12.2036 tarihleri arasındaki sürenin hükümlünün bihakkın tahliye tarihi olan 17.11.2022 tarihini geçeceği anlaşılmakla, ikinci suçun işlendiği 24.12.2016 tarihi ile 17.11.2022 tarihleri arasındaki sürenin geri alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilerek itirazın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
Şeklinde düzenlenmiştir.
2. … Cumhuriyet Başsavcılığının 13.09.2009 tarihli ve 2003/02-25 sayılı müddetnamesine göre, 1 yıl 201 ay 223 gün hapis cezasının infazı amacıyla, 24.04.2006 tarihinde ceza infaz kurumuna alınan hükümlünün, cezasından 647 sayılı Kanun’un 19 ve ek nci madde hükümleri uyarınca ½ oranında ve ayda 6 gün indirim yapılmak suretiyle koşullu salıverilme tarihinin 06.01.2012, bihakkın tahliye tarihinin ise 17.11.2022 olarak belirlendiği, … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.01.2012 tarihli ve 2012/2 değişik iş sayılı kararı ile 06.01.2012 tarihinden geçerli olmak üzere koşullu salıverilmesine karar verildiği, hükümlünün koşullu salıverildikten sonra bihakkın tahliye tarihi olan 17.11.2022 tarihinden önce denetim süresi içerisinde 24.12.2016 tarihinde işlediği nitelikli cinsel saldırı suçundan 10 yıl hapis cezasına mahkum olduğu anlaşılmıştır.
3. Hükümlünün infaza konu cezasından dolayı koşullu salıverilme hakkından yararlanabilmesi bakımından infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin belirlenmesinde 647 sayılı Kanun hükümleri uyarınca yapılan uygulamanın 5275 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılacak uygulamaya göre lehe olduğu, koşullu salıverilme ile ilgili uygulama bakımından 647 sayılı Kanun hükümleri ile 5275 sayılı Kanun hükümlerinin sadece lehe olan bölümlerinin alınıp karma uygulama yapılmasının mümkün olmadığı, hükümlerin bir bütün olarak uygulanmasının zorunlu olduğu, denetim süresi ile ilgili 5275 sayılı Kanun’un 107 nci maddesinin altıncı fıkrasında 7242 sayılı Kanun’un 48 … maddesi ile yapılan değişiklik öncesi “Koşullu salıverilen hükümlünün tabi tutulacağı denetim süresi, yukarıdaki fıkralara göre infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadardır. Ancak süreli hapislerde hakederek
tahliye tarihini geçemez.” şeklindeki düzenleme dikkate alındığında 5275 sayılı Kanun hükümlerine göre koşullu salıverilme süresinin belirlenmesi ve koşullu salıverilme kararı verilmesi durumunda denetim süresinin uygulanmasının sözkonusu olabileceği, somut olayda hükümlü hakkında koşullu salıverilme süresi bakımından lehe kabul edilen 647 sayılı Kanun hükümleri uygulandığı anlaşılmakla, denetim süresinin 647 sayılı Kanun’a göre belirlenmesi ve bihakkın tahliye tarihine kadar devam ettiğinin kabulünde zorunluluk bulunduğu ve denetim süresi dolmadan kasıtlı suçtan hapis cezası ile cezalandırılan hükümlü hakkında daha önce verilen koşullu salıverilme kararının geri alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, ikinci suçun denetim süresi dolduktan sonra işlendiği gerekçesiyle koşullu salıverilme kararının geri alınmasına dair İnfaz Hakimliğince verilen kararın kaldırılmasına ilişkin itiraz merciince verilen karar Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. … 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 06.04.2021 tarihli ve 2021/383 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.05.2023 tarihinde karar verildi