Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2023/2624 E. 2023/3347 K. 22.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2624
KARAR NO : 2023/3347
KARAR TARİHİ : 22.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiinin, tayin olunan cezanın miktarı itibariyle duruşmalı inceleme talebinin 1412 sayılı Kanun’un 318 … maddesi uyarınca reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bakırköy 42. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2016 tarihli ve 2014/1228 Esas, 2016/113 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrası (b) ve (d) bentleri, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 1 yıl 24 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Bakırköy 42. Asliye Ceza Mahkemesi kararının katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 13.07.2020 tarihli ve 2020/5179 Esas, 2020/9420 Karar sayılı kararı ile mağdurun ölümü ile sanığın eylemi arasında nedensellik bağı bulunup bulunmadığının tespiti bakımından Adlî Tıp Kurumu İlgili İhtisas Dairesinden rapor alındıktan sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin Anayasa Mahkemesinin iptal kararı yönünden yeniden değerlendirilmesi gerektiği nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir. Bozma üzerine anılan Mahkemenin 06.04.2021 tarihli görevsizlik kararıyla dava dosyası ağır ceza mahkemesine gönderilmiştir.

3. Bakırköy 19. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.10.2022 tarihli ve 2021/360 Esas, 2022/299 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrası (b) ve (d) bentleri, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 1 yıl 24 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan vekilinin temyiz isteği; mağdurun ölüm sebebine ilişkin alınan raporların yetersiz olduğundan bahisle Adlî Tıp Kurumu Üst Kurulundan rapor alınması gerektiğine ilişkindir.

2. Sanık müdafiinin temyiz isteği; sanığın yaralama kastı bulunmadığından hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, eylemin taksirle işlendiğinden bahisle suç vasfının hatalı olarak tespit edildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihi itibariyle sanığın çalıştığı hastanede yatılı hasta olan mağdurun kendi başına yemeğini yiyememesi nedeni ile ona yemek yedirirken direnmesi karşısında sanığın bu duruma sinirlenerek eli ile mağdurun yüzüne vurarak ve akabinde mağdurun kolunu bükerek mağduru yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanık aşamalarda üzerine atılı suçlamayı inkar etmiştir.

3. Olaya ilişkin bilgisi ve görgüsü bulunan tanık beyanlarının dava dosyasında bulunduğu anlaşılmıştır.

4. Mağdur hakkında tanzim olunan adlî muayene raporlarında yaralanmasının yaşamını tehlikeye sokmadığı, basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek nitelikte olmadığı, vücuttaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlara etkisinin orta (3) derecede olduğu, mağdurun ölümü ile sanığın eylemi arasında illiyet bağı bulunmadığı bildirilmiştir.

5.Olay anını gösteren kamera kayıtlarını içeren Cd ve görüntülerin incelenmesine ilişkin bilirkişi raporunun dava dosyasında bulunduğu anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, olay anını gösteren kamera kayıtları incelendiğinde sanığın inkara yönelik savunmasına itibar edilmeyerek eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, olay anına ilişkin görüntüler de sanığın mağduru yaralama kastı ile hareket ettiğinin sabit olduğu, sanığın taksirle hareket etmediği kabul edilerek eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, mağdurun yaralanması ile sanığın eylemi arasında nedensellik bağının tespiti amacıyla alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu anlaşıldığından, katılan vekili ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bakırköy 19. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.10.2022 tarihli ve 2021/360 Esas, 2022/299 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebl Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.05.2023 tarihinde karar verildi.