Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2023/2371 E. 2023/3869 K. 02.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2371
KARAR NO : 2023/3869
KARAR TARİHİ : 02.06.2023

MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Dolandırıcılık ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından … İnfaz Hakimliğinin, 26.04.2022 tarihli ve 2022/2108 Esas, 2022/2116 Karar sayılı içtima kararı ile 11 yıl 26 ay hapis cezasına hükümlü …’ın bu cezasının infazı sırasında, Covid-19 nedeniyle izinli sayılması talebinin reddine dair … Açık Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 26.05.2022 tarihli ve 2022/1249 sayılı kararına karşı yapılan şikayetin, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca cezasının onda birini infaz kurumunda geçirmemesi nedeniyle izin
hakkı henüz oluşmadığından bahisle reddine ilişkin … İnfaz Hakimliğinin, 30.05.2022 tarihli ve 2022/2645 Esas 2022/2666 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair merci … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.06.2022 tarihli ve 2022/448 değişik … sayılı kararı ile ilgili olarak;

Adalet Bakanlığının, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 04.01.2023 tarihli ve 94660652-105-58-22836-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 22.02.2023 tarihli ve 2023/3458 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 22.02.2023 tarihli ve 2023/3458 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrasında yer alan, “Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31.05.2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.” şeklindeki,
Anılan Kanun’un geçici 9 uncu maddesinin altıncı fıkrasında yer alan, “Türk Ceza Kanunu’nun İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar, Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar ve örgüt faaliyeti kapsamında işlenen suçlar hariç olmak üzere, toplam hapis cezası on yıldan az olanlar bir ayını, on yıl ve daha fazla olanlar ise üç ayını kapalı ceza infaz kurumunda geçirmiş olan iyi hâlli hükümlülerden ilgili mevzuat uyarınca açık ceza infaz kuramlarına ayrılmalarına bir yıl veya daha az süre kalanlar, talepleri hâlinde açık ceza infaz kuramlarına gönderilebilirler. Bu hükümlüler, açık ceza infaz kurumlarında barındırılır. İlgili mevzuat uyarınca açık ceza infaz kuramlarına ayrılmaya, beşinci fıkrada belirtilen süreler içinde hak kazandıkları takdirde beşinci fıkra uyarınca izinli sayılırlar. Beşinci fıkrada belirtilen sürenin tamamlanmasından sonra ise açık ceza infaz kuramlarına ayrılmaya hak kazanıp kazanmadıklarına bakılmaksızın, 95 … maddede düzenlenen izin hakkından yararlanırlar. Bu fıkra hükmü 31.07.2023 tarihine kadar uygulanır.” şeklindeki düzenlemeler dikkate alındığında;
Hükümlünün 23.01.2022 tarihinde cezaevine girdiği, koşullu salıverme tarihinin 18.06.2027 olduğu, hükümlü hakkında … E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 22.03.2022 tarihli 2022/1926 sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun’un geçici 9 uncu maddesinin altıncı fıkrası uyarınca hükümlünün iyi halli olduğuna, 24.03.2022 itibariyle açık ceza infaz kurumuna gönderilmesinin uygun olduğuna dair karar verilmesi karşısında Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6 ncı maddesinin birinci
fıkrasının (a) bendinde düzenlenen şartların aranmayacağı gözetilmeksizin itirazın bu yönde kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un geçici 9 uncu maddesinin konu ile ilgili (5) ve (6) ncı fıkraları;
(5) “Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31.05.2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.”

(6) “Türk Ceza Kanunu’nun İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar, Terörle Mücadele Kanun’u kapsamına giren suçlar ve örgüt faaliyeti kapsamında işlenen suçlar hariç olmak üzere, toplam hapis cezası on yıldan az olanlar bir ayını, on yıl ve daha fazla olanlar ise üç ayını kapalı ceza infaz kurumunda geçirmiş olan iyi hâlli hükümlülerden ilgili mevzuat uyarınca açık ceza infaz kuramlarına ayrılmalarına bir yıl veya daha az süre kalanlar, talepleri hâlinde açık ceza infaz kuramlarına gönderilebilirler. Bu hükümlüler, açık ceza infaz kurumlarında barındırılır. İlgili mevzuat uyarınca açık ceza infaz kuramlarına ayrılmaya, beşinci fıkrada belirtilen süreler içinde hak kazandıkları takdirde beşinci fıkra uyarınca izinli sayılırlar. Beşinci fıkrada belirtilen sürenin tamamlanmasından sonra ise açık ceza infaz kuramlarına ayrılmaya hak kazanıp kazanmadıklarına bakılmaksızın, 95 … maddede düzenlenen izin hakkından yararlanırlar. Bu fıkra hükmü 31.07.2023 tarihine kadar uygulanır.”

2.. Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6 ncı maddesi;
“(1) Hükümlülerden;
a) (Değişik:RG-22.8.2015-29453) Toplam (Değişik ibare:RG-22.2.2017-29987) cezaları on yıldan az olanlar bir ayını, on yıl ve yukarı olanlar ise onda birini kurumlarda infaz edip, iyi hâlli olan ve koşullu salıverilme tarihine yedi yıl veya daha az süre kalanlar,
b) Müebbet hapis cezasına mahkûm olup, koşullu salıverilme tarihine beş yıl veya daha az süre kalanlar,
c) Cezaları yüksek güvenlikli kapalı kurumlar veya diğer kapalı kurumların yüksek güvenlikli bölümlerinde infaz edilenlerden toplam cezalarının üçte birini bu kurumlarda iyi hâlli olarak geçiren ve koşullu salıverilme tarihine üç yıl veya daha az süre kalanlar,
açık kurumlara ayrılabilir.

(2) Açık kurumlara ayrılabilmek için, ayrıca;
a) (Değişik:RG-18.8.2016-29805) 26.9.2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142, 148, 149, 188 ve 190 ıncı maddeleri ile 1.3.1926 tarihli ve mülga 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 403, 404, 491/3-4, 492, 493, 494, 495, 496, 497, 498 ve 499 uncu maddelerinden mahkûm olanların koşullu salıverilme tarihine beş yıldan az süre kalması,
b) (Değişik:RG-18.8.2016-29805) 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 102 ve 103 üncü maddeleri ile eşe karşı işlenen 82/1-d, 86/3-a ve 96/2-b maddeleri ve 1.3.1926 tarihli ve mülga 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 414, 416/1, 418/1 maddeleri ile eşe karşı işlenen 449/1, 456 ve 457/1 maddelerinden mahkûm (Değişik ibare:RG-11/4/2019-30742) olanların koşullu salıverilme tarihine üç yıldan az süre kalması,
c) 29.7.2003 tarihli ve 4959 sayılı Topluma Kazandırma Kanun’u, 30.7.1999 tarihli ve mülga 4422 sayılı Çıkar Amaçlı Suç Örgütleri ile Mücadele Kanunu’nun 14 üncü maddesi ve 5237 sayılı Kanun’un 221 … maddesinden yararlananların koşullu salıverilme tarihine iki yıldan az süre kalması,
ç) Terör ve örgütlü suçlardan hükümlü olup, mensup oldukları örgütten ayrıldıkları idare ve gözlem kurulu kararıyla tespit edilenlerin koşullu salıverilme tarihine bir yıldan az süre kalması, şartı aranır.”.
Şeklinde düzenlenmiştir.

3. Somut olayda; … İnfaz Hakimliğinin 26.04.2022 tarihli ve 2022/2108 Esas, 2022/2116 karar sayılı içtima kararı ile 11 yıl 26 ay hapis cezasına ilişkin Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 05.05.2022 tarihli müddetnameye göre hükümlünün ceza infaz kurumuna 23.01.2022 tarihinde alındığı, hakederek tahliye tarihinin 10.01.2024, koşullu salıverilme tarihinin ise 18.06.2027 olarak belirlendiği, hükümlünün işbu cezasının infazı sırasında, 5275 sayılı Kanun’un Geçici 9 uncu maddesinin altıncı fıkrası kapsamında yapılan değerlendirme neticesinde … E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 22.03.2022 tarihli ve 2022/1926 sayılı kararı ile iyi halli olduğuna, 24.03.2022 tarihi itibariyle açık ceza infaz kurumuna gönderilmesinin uygun olduğuna dair karar verilmiştir.

4. Alınan bu karar sonrasında yasa gereği açık ceza infaz kurumunda barındırılmaya başlanan hükümlünün, açık ceza infaz kurumunda barındırılsa dahi idari kararla orada bulunduğu, açığa ayrılma hakkını henüz kazanmadığı, geçici 9 uncu maddenin altıncı fıkrasında yer alan, “…ilgili mevzuat uyarınca açık ceza infaz kurumuna ayrılmaya, beşinci fıkrada belirtilen süreler içinde hak kazandıkları takdirde beşinci fıkra uyarınca izinli sayılırlar” şeklindeki düzenlemede dikkate alındığında, hükümlünün infaza konu cezasının süresine ve suç tipine göre açık ceza infaz kurumuna ayrılma hakkını kazanabilmesi için Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendine göre, toplam cezasının onda birini kurumlarda iyi halli olarak infaz etmesi gerektiği, ancak açığa ayrılma hakkını kazandığı takdirde, 5275 sayılı Kanun’un geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası uyarınca izin hakkından yararlanabileceği anlaşılmaktadır.

5. Hükümlünün 24.05.2022 tarihli dilekçesi ile yapmış olduğu Covid-19 iznine ayrılması yönündeki talebi üzerine … Açık Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 26.05.2022 tarihli
ve 2022/1249 sayılı kararı ile hükümlünün Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendine göre, toplam cezasının onda birini ceza infaz kurumunda geçirmemesi nedeniyle talebinin reddine karar verildiğinden, hükümlünün bu karara karşı yaptığı şikayetin, İnfaz Hakimliğince hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılma hakkını süre yönünden henüz kazanmadığı, açığa ayrılma hakkını kazandıktan sonra izin hakkından yararlanabileceği gerekçesiyle reddine karar verilmesi yasal mevzuata uygun olduğundan, İnfaz Hakimliğince verilen karara karşı yapılan itirazın reddine dair itiraz merciince verilen kararda usul ve yasaya aykırılık görülmediğinden, haklı sebebe dayanmayan kanun yararına bozma isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.

III. KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesindeki koşulları taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN oybirliğiyle REDDİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.06.2023 tarihinde karar verildi.