Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2023/1145 E. 2023/3604 K. 25.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1145
KARAR NO : 2023/3604
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, yokluğunda verilen hükmün sanığın duruşmada bildirdiği son adresine 7201 sayılı Kanun’un 21 … maddesinin birinci fıkrasına göre tebliğe çıkartıldığı, adresten ayrılma nedeniyle tebligatın iade gelmesi üzerine sanığa aynı Kanun’un 21 … maddesinin ikinci fıkrası yerine 35 … maddesi göre usulsüz tebliğe çıkarıldığının anlaşılması karşısında, yapılan tebligatın usulune uygun olmadığı anlaşılmakla, eski hale getirme isteminin kabulü ile öğrenme üzerine sanığın yapmış olduğu temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği süresinde kabul edildiği, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
… 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli ve 2014/1472 Esas, 2016/174 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası, ayrıca 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereği birinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği;
Beraat etmesi gerektiğinden bahisle sübuta,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık ile eşi Medine arasındaki ailevi sorunlar nedeniyle eşi Medine’nin akrabaları ile gelip eşyalarını evden topladığı sırada evin önüne gelen sanığın önce eşi Medine’nin dayısına saldırdığı ardından seslere dışarı çıkan baldızı katılana araba ile çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde kasten yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanık savunması, katılan beyanı, tanık anlatımları, sanığın nüfus ve adli sicil kayıtları, olay tutanakları dosyada mevcuttur.

3. 25.08.2014 tarihli adli rapor dosyada mevcuttur.

IV. GEREKÇE
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, katılanın adli raporuna yansıyan yaralanması dikkate alındığında belirlenen temel cezanın yerinde olduğu, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eyleme rastlanmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli ve 2014/1472 Esas, 2016/174 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

25.05.2023 tarihinde karar verildi.