YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1136
KARAR NO : 2023/3605
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyetler

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.02.2016 tarihli ve 2015/800 Esas, 2016/121 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında dört ayrı kasten yaralamadan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca

ayrı ayrı 9 ay hapis cezası, ayrıca 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereği birinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. … 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.02.2016 tarihli ve 2015/800 Esas, 2016/121 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin, 18.01.2022 tarihli ve 2020/22373 Esas, 2022/2925 Karar sayılı kararı ile tehdit suçundan ayrıca ceza verilmemesi gerektiği nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. … 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2022 tarihli ve 2022/224 Esas, 2022/550 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında dört ayrı kasten yaralamadan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 … maddesi, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı 7 ay 15 gün hapis cezası, ayrıca 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereği birinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği;
1. Suçun unsurlarının oluşmadığı ve sanığın beraat etmesi gerektiğinden bahisle sübuta,
2. Cezanın fazla olduğuna,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık ile katılan … arasında bir süre arkadaşlık yaşanmış olup taraflar ayrıldıktan sonra sanık ısrarla katılan … ile görüşmeye devam etmek istemektedir. Olay günü katılanın evinin önüne gelen sanığın katılan …’in diğer üç mağdurla geldiğini görünce, su anahtarı ile katılan ve mağdurları basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde kasten yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanık savunması, katılan ve mağdur beyanıları, sanığın nüfus ve adli sicil kayıtları, olay tutanakları dosyada mevcuttur.

3. 07.09.2015 tarihli adli raporlar dosyada mevcuttur.

4. İlk derece mahkemesince, Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, katılanın ve mağdurların adli raporlarına yansıyan yaralanmaları dikkate alındığında belirlenen temel cezaların yerinde olduğu, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, katılandan ve mağdurlardan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlere rastlanmadığı, takdiri indirimlerin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde

ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2022 tarihli ve 2022/224 Esas, 2022/550 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.05.2023 tarihinde karar verildi.