YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1001
KARAR NO : 2023/6048
KARAR TARİHİ : 10.10.2023

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/233 E., 2022/483 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Zamanaşımı nedeniyle düşme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Suça sürüklenen çocuk hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 1. Çocuk Mahkemesinin, 30.01.2020 tarihli ve 2017/711 Esas, 2020/130 Karar sayılı bozma üzerine kararıyla suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi, ikinci fıkrası, 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca düşmesine karar verilmiştir.

2. İstanbul 1. Çocuk Mahkemesinin kararının, katılan vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 01.04.2021 tarihli ve 2021/5003 Esas, 2021/5866 Karar sayılı kararı ile, “eksik inceleme” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. İstanbul 1. Çocuk Mahkemesinin, 13.09.2022 tarihli ve 2021/233 Esas, 2022/483 Karar sayılı kararıyla suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi, ikinci fıkrası, 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca düşmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebepleri, eksik incelemeye, düşme kararının hatalı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Suça sürüklenen çocuk ve katılanın olay tarihinde aynı okulda öğrenci oldukları, katılanın parkta köpek gezdirdiği sırada çıkan tartışmada, suça sürüklenen çocuğun katılana yumruk attığı, katılanın kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.

2. Adli tıp raporları, suça sürüklenen çocuk savunmaları, katılanın beyanları, nüfus kayıt örneği, bozma öncesi ve sonrası yargılama sürecine ait belgeler dava dosyasında bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE
Dosya kapsamında, katılana ulaşılamaması nedeniyle yüzde sabit ize ilişkin rapor alınamadığı, karar tarihi itibariyle katılanın yüzünde sabit iz kalacak şekilde yaralandığı kabul edildiğinde, doğum tarihi 12.08.1998 olan suça sürüklenen çocuğa yüklenen kasten yaralama suçunun 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve ikinci fıkrası uyarınca 7 yıl 6 aylık olağan zamanaşımına tabi olduğu, 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımını kesen son işlem olan suça sürüklenen çocuk hakkında 03.06.2014 tarihinde verilen mahkûmiyet kararı ile hüküm tarihi arasında olağan zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından, Mahkeme tarafından zamanaşımı nedeniyle verilen düşme kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

Suça sürüklenen çocuğa yüklenen kasten yaralama suçunun 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve ikinci fıkrası uyarınca 7 yıl 6 aylık olağan zamanaşımına tabi olduğu halde, uygulama maddesinin 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi olarak gösterilmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 1. Çocuk Mahkemesinin, 13.09.2022 tarihli ve 2021/233 Esas, 2022/483 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi uyarınca hüküm fıkrasında yer Esas No : 2023/1001

alan “5237 sayılı TCK’nın 66/1-e” ibarelerinin “5237 sayılı TCK’nın 66/1-d” şeklinde değiştirilmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

10.10.2023 tarihinde karar verildi.