Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/9696 E. 2022/10059 K. 16.12.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9696
KARAR NO : 2022/10059
KARAR TARİHİ : 16.12.2022

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ :Nitelikli kasten öldürme
HÜKÜM :Uyarlama isteminin reddine

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü … hakkında ilk derece mahkemesi tarafından verilen hüküm ceza miktarı itibariyle re’sen temyize tabi olduğu gibi hükümlü müdafii tarafından da temyiz edilmiş olmakla yapılan inceleme sonucunda;
Gereği düşünüldü:
Hükümlü … hakkında başka bir suçu işlemek amacıyla öldürme suçundan 765 sayılı TCK’nin 450/7, 59, 31, 33. maddeleri uyarınca kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nin 7. ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan yargılama sonucu kurulan hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, hükümlü müdafinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Hükümlünün maktulenin evine altınlarını almak amacıyla girdiği ve maktuleyi boğarak öldürdükten sonra kolunda bulunan bileziklerini aldığı, altınlarını alma eyleminin, 765 sayılı TCK’nin 450/7. maddesine göre öldürme suçunun unsuru olmadığı gibi kesinleşen mahkumiyet kararında da suçun unsuru olarak kabul
edildiğine ilişkin bir anlatım ve kabul bulunmadığı, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’na göre de bu eyleminin öldürme suçunun yanında ayrı bir suçu oluşturduğu ancak iddianame düzenlenerken sadece öldürme eyleminin dava konusu yapıldığını kabul etmek gerektiği, bu durumda kesinleşen mahkumiyet hükmü ile sınırlı olarak lehe yasa tespitinin yapılması 765 sayılı TCK’nin 450/7, 59, 31, 33. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nin olayla ilgili 82/1-(h), 62, 53. maddeleri hükümlerin karşılaştırılması yapılarak, lehe yasanın belirlenmesi ve buna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve hükümlü müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle re’sen de temyize tabi bulunan hükmün CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce hilafına BOZULMASINA, 16/12/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.