YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/945
KARAR NO : 2022/2473
KARAR TARİHİ : 31.03.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Basit kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : 1)Sanığın, katılan …’a yönelik hakaret eyleminde 5271 sayılı CMK’nin 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına,
2) Sanığın, katılan ve mağdura yönelik basit kasten yaralama eyleminden, TCK’nin 86/2, 86/3-e, 29/1, 62, 50/1-a, 52/2, 4 maddeleri gereğince iki kez 1.500 TL adli para cezasına mahkumiyetine dair karar.
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, katılan vekili
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst haddine göre; zaman aşımını kesen son işlem olan 25.06.2012 tarihli sanık savunması ile inceleme tarihi arasında 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen sekiz yıllık asli zaman aşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
2) Sanık hakkında, katılan ve mağdura basit kasten yaralama eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın, katılan ve mağdura yönelik basit kasten yaralama eylemlerinin sübutu kabul, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin nicelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
a) Sanık hakkında, katılan ve mağdura yönelik basit kasten yaralama eylemleri nedeniyle hükümler kurulurken 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesinde belirlenen seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmiş olmasına karşın, bu cezanın TCK’nin 50/2. maddesine aykırı olarak TCK’nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi,
b) Dosya kapsamına göre, olay günü katılan ve mağdurun, sanığın kaza yaptığını duymaları üzerine, sanığı aradıkları, bulamadıkları, sanığın evinin önünde alkollü vaziyette olduğunu haber almaları üzerine, sanığın evine gittiklerinde, sanık ile mağdur ve katılan arasında çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü olayda, mağdur …’in aşamalardaki, sanığın üzerine saldırdığı, kolunu ısırdığı ve silahtan sayılan pense ile kendisine saldırdığı ancak denk getirmediği şeklindeki beyanları karşısında, sanığın, mağduru kasten yaralamaya yönelik birden çok eyleminin aynı suç işleme kastıyla çok kısa zaman aralığı içerisinde gerçekleştirilmesi nedeniyle, olay bir bütün olarak değerlendirilip Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2020 tarihli ve 2015/3-1206 Esas- 2020/31 Karar sayılı ilamı gereğince, eylemin silahla yaralamaya teşebbüs olarak değerlendirilmesi gerektiğinden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e ve 35. maddeleri uyarınca uygulama yapılarak, tamamlanmış basit yaralama suçu için öngörülen cezanın altına düşmeyecek şekilde bir ceza belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, TCK’nin 86/2, 86/3-e maddeleri gereğince tamamlanmış suçtan hüküm kurulması,
c) Mahkeme tarafından ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilemediğinin kabulü ile haksız tahrik hükümlerinin tatbik edildiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas – 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren uygulamalarında kabul edildiği üzere, 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi gereği asgari oranda (1/4) haksız tahrik indirimi yapılması gerekirken, sanık hakkında hükmolunan cezalarda (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik cezalar tayin edilmesi,
d) Kabule göre; sanık hakkında hükmedilen adli para cezalarının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrileceğine karar verilmiş ise de, 28/6/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 106/3. maddesindeki yeni uygulamaya aykırı olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerden 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, sanığın, mağdur …’a eyleminden kurulan hüküm bakımından 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 31.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.