Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/9379 E. 2023/1374 K. 28.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9379
KARAR NO : 2023/1374
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü;

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Tatvan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.02.2014 tarihli ve 2013/394 Esas, 2014/120 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Tatvan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin kararının, sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 01.06.2016 tarihli ve 2015/34052 Esas, 2016/13028 Karar sayılı kararı ile, “mağdurda meydana gelen kırığın hayat fonksiyonlarına etkisinin hangi derecede olduğu belirlenmeksizin, eksik inceleme ile hüküm kurulması, Anayasa Mahkemesinin iptal kararı nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Tatvan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2021 tarihli ve 2016/379 Esas, 2021/359 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 51 … maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Mağdur ile sanığın arkadaşı temyiz dışı sanık Vedat’ın tartıştığı, sonrasında sanık … ile diğer temyiz dışı sanıkların mağduru darp ettikleri olayda, sanık … hakkında kasten yaralama suçundan hüküm kurulduğu belirlenmiştir.

2. Sanık üzerine atılı suçlamayı inkar etmiştir.

3. Mağdur hakkında Bitlis Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 03.09.2019 tarihli raporda, mağdurun “burunda ödem, hiperemi, abrazyon ve …, sol kolda abrazyon ve ekimoz, sol uylukta abrazyon, sağ omuzda abrazyon ve hiperemi olduğu, yaralanmanın burun kemiğinde kırığa neden olduğu, yaşamını tehlikeye sokmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı, yüzde sabit iz niteliğinde olmadığı, tedavi evraklarında kırığın niteliği belirtilmediğinden, hayat fonksiyonlarına etkisi açısından skorlama yapılamayacağı” belirtilmiştir. Mahkeme tarafından kırığın hayat fonksiyonlarına etki derecesi sanık lehine değerlendirilerek 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca alt sınırdan artırım yapıldığı anlaşılmıştır.

4. Mağdurun beyanları dava dosyasında bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, mağdurun olayın sıcağı sıcağına alınan kolluk beyanı ile de sabit olduğu üzere, sanığın eyleminin sübuta erdiğinin kabulü ile hakkında mahkumiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik görülmediği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Tatvan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2021 tarihli ve 2016/379 Esas, 2021/359 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.03.2023 tarihinde karar verildi.