Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/9105 E. 2023/4610 K. 03.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9105
KARAR NO : 2023/4610
KARAR TARİHİ : 03.07.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.12.2019 tarihli ve 2018/49 Esas, 2019/69 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında; kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81 … maddesinin birinci fıkrası, 35 … maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi, uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.

2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 27.10.2020 tarihli ve 2019/1842 Esas, 2020/817 Karar sayılı kararı ile katılan vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 22.09.2022 tarihinde tanzim olunan ve onama görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve Müdafiinin Temyiz Sebepleri; eksik incelemeye, hatalı kabul ve delil değerlendirmesine, öldürme kastının bulunmadığına, beraat hükmü verilmesi gerektiğine, şüpheden sanık yararlanır ilkesinin ihlal edildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Katılan … ile sanık …’nin önceye dayalı tanışıklıklarının ve husumetlerinin olmadığı, olay günü katılan ile sanığın çocuklarının kavgası sebebiyle taraflar arasında da tartışmanın başladığı, tartışmanın büyümesi üzerine değişen beyanlara göre suça sürüklenen çocuk …’nin, babası olan sanığın olayda dosya içerisinde mevcut bulunan uzmanlık raporuna göre katılanın göğüs bölgesine doğru yakın atış mesafesinden ateş ederek katılanın adli rapor bulgularına basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına neden olduğu, katılanın yaralanmasının niteliği, silahın yakın atış mesafesinden kullanılmış olması, hedef alınan bölge bir arada değerlendirildiğinde; sanığın kasten adam öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, sanık ile katılan arasında bir kavganın yaşandığı ve kavga sırasında sanığın şikayetçi olmaması sebebiyle katılan hakkında hakaret suçundan kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiş olması, ilk haksız eylemi kimin başlattığının sabit olmaması göz önünde bulundurularak sanığın eylemini haksız tahrik altında işlediği kabul edilerek cezasından 5237 sayılı Kanun’un 29 uncu maddesi gereğince indirim yoluna gidildiği anlaşılmıştır.

2. Sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları, uzmanlık raporu, teşhis tutanakları , adli tıp raporları, güncel nüfus ve sabıka kayıtları dava dosyasında bulunmaktadır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, sanığın katılana yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf başvurularının yargılama giderleri yönünden düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanık ve Müdafiinin Eksik İncelemeye, Hatalı Kabul Ve Delil Değerlendirmesine, Öldürme Kastının Bulunmadığına, Beraat Hükmü Verilmesi Gerektiğine, Şüpheden Sanık Yararlanır İlkesinin İhlal Edildiğine Yönelen Temyiz Sebepleri Yönünden;

İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği tespit edilmekle mahkumiyet hükmü verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V.KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 27.10.2020 tarihli ve 2019/1842 Esas, 2020/817 Karar sayılı kararında sanık ve müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

03.07.2023 tarihinde karar verildi.