YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9087
KARAR NO : 2023/521
KARAR TARİHİ : 20.02.2023

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 02.12.2020 tarihli ve 2020/12679 Esas, 2020/17795 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.09.2022 tarihli ve KD-2022/113763 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 308 inci maddesinin birinci fıkrası gereği itiraz konusunda incelenmek üzere dava dosyası Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları gereği uygulanan tekerrür hükümlerinin tekerrüre esas alınan mahkumiyetin infaz tarihi üzerinden 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin ikinci fıkrasının b bendinde yer alan 3 yıllık sürenin dolmuş olması nedeniyle uygulama imkanının bulunmadığı, mükerrirlere özgü infaz rejiminin hükümden çıkartılması suretiyle hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi talebine ilişkindir.

II. GEREKÇE
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Gemlik 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.12.2006 tarihli, 2006/708 Esas ve 2006/100 Karar sayılı görevi yaptırmamak için direnme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 265 inci maddesinin birinci fıkrası, 51 inci madde gereği verilen 5 ay erteli hapis cezasına dair kararın 18.01.2007 tarihinde kesinleştiği, erteli ceza için 1 yıl denetim süresi belirlenmesi nedeniyle hükmün 18.01.2008 tarihinde infaz edilmiş sayıldığı, 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin ikinci fıkrasının b bendinde yer alan 3 yıllık sürenin 18.01.2011 tarihinde dolması nedeniyle inceleme konusu 22.03.2015 tarihinde işlenen suç için anılan ilamın tekerrüre esas alınmasının mümkün olmadığı, sanığın adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas ilam bulunmaması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.

III. KARAR
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,

2. 5271 sayılı Kanun’un 308 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 02.12.2020 tarihli ve 2020/12679 Esas, 2020/17795 Karar sayılı onama ilâmının KALDIRILMASINA,

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Isparta Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11.05.2016 tarihli ve 2015/486 Esas, 2016/534 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına dair kısmın hükümden çıkartılması suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

20.02.2023 tarihinde karar verildi.