Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/9032 E. 2023/4598 K. 03.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9032
KARAR NO : 2023/4598
KARAR TARİHİ : 03.07.2023

B O Z M A Ü Z E R İ N E
D U R U Ş M A T A L E P L İ

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiilerinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.03.2017 tarihli ve 2016/302 Esas, 2017/96 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 … maddesinin birinci fıkrası, 35 … maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 25.04.2017 tarihli ve 2017/1100 Esas, 2017/1011 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

3. … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi kararının, sanık müdafiileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 26.10.2020 tarihli ve 2018/2714 Esas, 2020/2514 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında teşebbüs nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 35 … maddesinin ikinci fıkrası ile yapılan uygulama sırasında makul bir ceza yerine, üst sınırdan ceza belirlenerek fazla ceza tayini nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

4. Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.03.2021 tarihli ve 2020/577 Esas, 2021/208 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81 … maddesinin birinci fıkrası, 35 … maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 10 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan vekilinin temyiz istemi; sanık hakkında teşebbüs nedeniyle üst sınırdan ceza verilmesi ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.

B. Sanık müdafiilerinin temyiz istemi; sanık hakkında meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, suç vasfının hatalı olarak belirlendiğine, ceza miktarının fazla olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay günü sanığın alkollü vaziyette sevk ve idare ettiği aracı ile trafikte seyir halindeyken yolu ortalayarak gittiği, katılanın da aracı ile aynı istikamette ilerlediği sırada yol vermesi için sanığa selektör yapmasına rağmen sanığın yol vermediği, sanığın kullandığı araçla katılanın aracını bir kaç sefer sollayıp direksiyonu aniden katılanın aracının üzerine kırmak suretiyle taciz ettiği, daha sonra sanığın trafik ışıklarında katılanın aracının önünde durarak, yeşil ışık yandığı halde aracını hareket ettirmediği ve

bunun sonucunda araçtan inen tarafların başladıkları tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine sanığın ekmek bıçağı ile karnına doğru hamle yaptığı katılanı karnından ve kolundan yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanık aşamalarda üzerine atılı suçlamayı kabul etmemiştir.

3. Katılan sanığın kendisini bıçakla yaraladığını beyan etmiştir.

4. Olaya ilişkin bilgisi ve görüsü olan tanık beyanlarının dava dosyasında bulunduğu anlaşılmıştır.

5. Katılan hakkında tanzim olunan adlî muayene raporunda yaralanmasının yaşamını tehlikeye soktuğu, basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek nitelikte olmadığı bildirilmiştir.

6. Olay yeri inceleme raporu, olay yeri inceleme diyagramı, ses kayıt çözüm tutanağı, bilirkişi raporu, CD inceleme tutanağının dava dosyasında olduğu anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanık müdafiilerinin meşru savunmaya, suç vasfına, ceza miktarına, katılan vekilinin teşebbüs nedeniyle üst sınırdan ceza tayin edilmesi ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelen temyiz sebepleri yönünden;
“İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, katılandan sanığa yönelen haksız bir saldırı bulunmadığı, ilk haksız hareketin sanıktan geldiği anlaşıldığından meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, sanığın birden fazla kez bıçakla vurduğu katılanın aldığı darbeler sonucu hayati tehlike geçirdiği, sanık eylemini elinde olmayan sebeplerden tamamlayamadığından suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.03.2021 tarihli ve 2020/577 Esas, 2021/208 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık müdafiilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

03.07.2023 tarihinde karar verildi.