Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/8764 E. 2023/5475 K. 20.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/8764
KARAR NO : 2023/5475
KARAR TARİHİ : 20.09.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/1161 E., 2021/46 K.
SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme sebebiyet vermek
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

Sanıklar hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası ve 307 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.06.2018 tarihli 2017/543 Esas 2018/343 Karar sayılı kararı ile;
a) Sanık … hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan; 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesi yollamasıyla 81 … maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
b) Sanık … hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan; 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesi yollamasıyla 81 … maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 10 yıl hapis cezası hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 18.02.2019 tarihli, 2018/2569 Esas ve 2019/385 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
3. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi kararının katılanlar vekili, sanık … müdafii ile sanık … ve müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 01.07.2020 tarihli ve 2020/968 Esas 2020/1591 Karar sayılı kararı ile özetle sanıkların kasten yaralama sonucu ölüme neden olma biçiminde sabit olan eylemlerinden ötürü 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesinin dördüncü fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi ve sanıklar hakkında azamiye yakın tahrik indirimi yapılması nedenleriyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
4. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 14.01.2021 tarihli, 2020/1161 Esas, 2021/46 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında, maktule yönelik kasten yaralama sonucu ölüme sebebiyet vermek suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesi yollamasıyla 87 nci maddesinin dördüncü fıkrasının ikinci cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve ve 53 üncü maddesinin fıkrası uyarınca ayrı ayrı 4 yıl 8 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar vekilinin temyiz istemi; sanıkların kasten öldürme suçundan cezalandırılmaları gerektiğine, verilen cezanın az olduğuna, lehe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine, ilişkindir.
Sanık … müdafiinin temyiz istemi; eksik incelemeye, beraatine karar verilmesi gerektiğine, meşru savunma koşullarının oluştuğuna, ilişkindir.
Sanık … müdafiinin temyiz istemi; öldürme kastı bulunmadığına, meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının oluştuğuna, ceza tayininde teşdit uygulanmasının hatalı olduğuna, haksız tahrik indirim oranın az olduğuna, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
1. Maktulün boşandığı eşi …’ın sanıkların kardeşi olduğu, maktulün boşandıktan sonra sanıklara sürekli rahatsızlık vererek huzurlarını kaçırdığı, olay günü maktulün alkollü bir şekilde sanık …’un iş yerine giderek …’u sorduğu ve …’un gıyabında hakaret ve tehditte bulunduğu, maktülün buradan çıktıktan sonra sanıklar … ve Mehmet’i defalarca telefonla aradığı, sanıklar Mehmet ile …’un telefonda bir müddet konuştukları, maktulun tanık olan boşandığı eşi … ve ailesini tehdit ettiği ve bu nedenle şikayet için karakola gittikleri, fakat sistem arızası nedeniyle şikayetlerinin alınamadığı, saat 23.00 sıralarında maktülün, sanıkların yaşadığı ikametin önüne gelerek sanıklara yönelik hakaret ve tehditte bulunarak rahatsızlık verdiği, bunun üzerine ilk önce sanık …’in aşağı indiği, daha sonra da sanık … ile kardeşi …’ın aşağı indikleri, maktul ile sanık …’in burada tartışmaya başladıkları, sanık …’in bunun üzerine üzerinde bulunan silah ile maktulün kafasına vurduğu, olay yerinde bulunanların araya girmesi üzerine her iki sanığında ellerinde bulunan silah ve sopa ile maktule vurdukları, sanıkların fiil üzerinde ortak hakimiyet kurarak birlikte gerçekleştirdikleri darbelerin etkisi ile maktulün yere düştüğü ve künt kafa travmasına bağlı kafa kubbe kemiklerinde kırık, beyin zarları arasında kanama (subdural hemetam ve SAK), beyin kortüzyon ve beyin ödemi nedenleriyle öldüğü, anlaşılmıştır.
2. Dairece, Hukukî Süreç başlığı altında (3) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verildiği ve gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Katılanlar vekilinin; sanıkların kasten öldürme suçundan cezalandırılmaları gerektiğine, verilen cezanın az olduğuna, lehe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine, sanık … müdafiinin; eksik incelemeye, beraatine karar verilmesi gerektiğine, meşru savunma koşullarının oluştuğuna, sanık … müdafiinin; öldürme kastı bulunmadığına, meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının oluştuğuna, ceza tayininde teşdit uygulanmasının hatalı olduğuna, haksız tahrik indirim oranın az olduğuna, yönelen temyiz sebepleri yönünden;
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hedef alınan vücut bölgesi, maktulün ölümüne neden olan yaranın niteliği, maktul ile sanıklar arasında öldürmeyi gerektirir husumet bulunmaması birlikte değerlendirildiğinde; sanıkların öldürme kastı ile hareket ettiğini gösteren kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığı ve suç vasfının isabetli olduğu, meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, sanıkların eylemi neticesinde meydana gelen yaralanma ile eylemin son bulduğu aşama, zarar veya tehlikenin ağırlığı gözetilerek seçilen temel ceza ile yapılan kanuni arttırım ve indirim neticesinde bulunan cezada isabetsizlik bulunmadığı,
alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, maktulden sanıklara yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 14.01.2021 tarihli, 2020/1161 Esas 2021/46 Karar sayılı kararında katılanlar vekili ile sanıklar müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.09.2023 tarihinde karar verildi.