Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/8691 E. 2023/5502 K. 20.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/8691
KARAR NO : 2023/5502
KARAR TARİHİ : 20.09.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1454 E., 2022/557 K.
SUÇLAR : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması

Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; katılan … vekilinin yüzüne karşı 25.04.2022 tarihinde verilen karara karşı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 291 … maddesinin birinci fıkrasında belirlenen kanunî süre içerisinde 25.04.2022 tarihli, temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu; ihtaratlı tebligata rağmen aynı Kanun’un 295 … maddesinin birinci fıkrasında öngörülen 7 günlük kanunî süre içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçesini sunmadığı tespit edilmiştir.
Sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin incelenmesinde; ilk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.06.2021 tarihli ve 2019/711 Esas, 2021/302 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında,
1. Kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 … maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Mağdur …’e karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81 … maddesinin birinci fıkrası, 35 … maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
B. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 25.04.2022 tarihli ve 2021/1454 Esas, 2022/557 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılanlar vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvuruları üzerine yapılan incelemede, 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde,
1. Mağdura yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine,
2. Kasten öldürme suçuna ilişkin 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile yeniden kurulan hükümle, sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81 … maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz istemleri, suç vasfına, haksız tahrik derecesine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanığın bir lokantada yemek yeyip alkol aldığı, aynı yerde farklı masalarda maktul ve arkadaşlarının da yemek yeyip alkol aldıkları, sonrasında saat 05:15 sıralarında maktul, mağdur ve tanık Veysel’in börekçi de börek yedikleri sırada sanığın da geldiği ve maktul arkadaşlarına selam verdiği ancak maktul ve arkadaşlarının sanığı terslediği, bunun üzerine çıkan tartışmada maktul ve mağdurun sanığa sinkaflı sözler ile hakaret ettikleri, ardından sanığın olay yerinden ayrıldığı, bir süre sonra sanığın yanına olayda kullandığı tabancayı alarak bahsi geçen iş yerine döndüğü, olay öncesinde tartıştığı maktul … ve mağdur …’i hedef alarak tabanca ile çok sayıda ateş ettiği, ateşli silah mermi çekirdeği yaralanması ile maktulün öldüğü, mağdurun ise yaralandığı belirlenmiştir.
2. Sanık üzerine atılı suçları ikrar etmiştir.
3. … Adlî Tıp Şube Müdürlüğünün 15.12.2021 tarihli raporuna göre, mağdurun ateşli silah yaralanması nedeniyle her iki uylukta açık kırıklara ve yumuşal doku lezyonuna neden olan yaralanmasının, yaşamsal tehlikeye neden olmadığı, basit tıbbî müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu, kırığın yaşam fonksiyonlarına etkisinin ağır (6) derece olduğu tespit edilmiştir.
4. Adlî Tıp Kurumu Morg İhtisas Dairesinin, 11.12.2019 tarihli otopsi raporuna göre, maktulün, ateşli silah mermi çekirdeği yaralanmasına bağlı ekstremite kırıkları ile birlikte büyük damar yaralanmasından gelişen iç ve dış kanama nedeniyle öldüğü tespit edilmiştir.
5. Mağdur beyanı, tanık beyanları, teşhis tutanağı, olay yeri inceleme raporu, uzmanlık raporları, kamera görüntülerine ilişkin bilirkişi raporları, nüfus ve adlî sicil kayıtları dosyada mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince olay ve olgular benzer şekilde kabul edilmiş, mağdurdaki yaralanma gözetildiğinde sanık hakkında üst sınıra yakın ceza tayini yerine alt sınıra yakın ceza tayini aleyhe istinaf istemi olmadığından eleştiri konusu yapılmış, sanık hakkında kasten öldürme suçundan ise 5237 sayılı Kanun’un 29 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen haksız tahrik indiriminin asgari hadden yapılmasına karar verilerek yeniden hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
Sanık ve Müdafiinin, Suç Vasfına, Haksız Tahrik Derecesine Yönelen Temyiz Nedenleri Yönünden;
Suçta kullanılan tabancanın öldürmeye elverişliliği, isabet yerleri, maktul ve mağdurun pantolon kısımlarında 7 ve 10 adet delik bulunması, sarf edilen kovan miktarı, mağdurdaki meydana gelen yaralanmanın ağırlığı, maktuldeki öldürücü yaralanmaların sayısı dikkate alındığında sanığın kastının öldürmeye yönelik olduğu, maktul ve mağdurun küfürlü sözlerinden kaynaklı sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında asgari hadden belirlenen indirim oranının isabetli olduğu anlaşıldığından, temyiz nedenlerine göre Mahkemece yapılan uygulamalarda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
A. Katılan … Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Katılan … vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 … maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık ve Müdafiinin Temyiz İstemleri Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 25.04.2022 tarihli ve 2021/1454 Esas, 2022/557 Karar sayılı kararında öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan inceleme neticesinde hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.09.2023 tarihinde karar verildi.