YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/8283
KARAR NO : 2023/166
KARAR TARİHİ : 30.01.2023
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.01.2022 tarihli ve 2021/311 Esas, 2022/13 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddenin birinci fıkrası uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 24.05.2022 tarihli ve 2022/835 Esas, 2022/1596 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 Kanunu’nun 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebepleri, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanık ve katılan arasında önceden husumet bulunduğu, katılanın bir iş yerinde bulunduğu sırada dışarıdan fren sesi gelmesi üzerine dışarı bakmak üzere cama yöneldiği, sanığın bulunduğu aracın sürücü koltuğundan inerek katılanın bulunduğu iş yerine doğru av tüfeği ile yedi kez ateş ettiği, katılanın kaçması üzerine iki kez daha ateş etmek istediği ancak ateş edemediği, sonrasında sanığın geldiği aracın yolcu koltuğuna binerek olay yerinden uzaklaştığı belirlenmiştir.
Haksız tahrik yönünden, olay öncesinde sanık, katılanın hakaret ettiği, arabasına tekme attığı ve yumruk atarak dişini kırdığını beyan etmiş ise de, iddialarının soyut nitelikte kaldığı belirtilerek haksız tahrik hükümleri uygulanmamıştır.
2. Sanığa ait 28.04.2021 tarihli doktor raporu dosyada mevcuttur.
3. Tanıklar …’in beyanları dosyada mevcuttur.
4. 28.04.2021 tarihli görüntü inceleme tutanağı dosyada mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Sanık ile katılan arasında, 21.07.2017 tarihinde katılanın sanığı bir grup ile dövdüğü, sanığın da katılanı bıçaklaması nedeniyle husumet bulunduğu, olay günü katılanın, sanık araçla yanından geçerken aracına tekme attığı ve aksi sabit olmayan savunmaya göre sanığa hakaret ettiği, sanığın olay yerinden uzaklaştığı ancak bir müddet sonra duruma hazmedemeyerek geri döndüğü, sonrasında katılanın bulunduğu iş yerine doğru av tüfeği ile ateş etmeye başladığı, katılanın iş yeri içerisinde bulunan masayı kendine siper etmesine rağmen vücudunu tam kapatamaması nedeniyle yaralandığı, katılanın dükkanı terk ederek kaçmaya başladığı sırada sanığın tekrar katılanı hedef alarak iki kez ateş etmeye çalıştığı ancak silahta atıma hazır fişek kalmaması nedeniyle eylemine devam edemediği belirlenmiştir.
Haksız tahrik yönünden, sanık olay öncesi katılanın kendisine yumruk atarak dişini kırdığını iddia etmiş ise de, olaydan sonra alınan doktor raporunda bu tespitin yer almadığı, bu şekilde diş kırığının olay ile bağlantılı olmadığı sonucuna ulaşıldığı, ancak tanık…’ın beyanlarından anlaşılacağı üzere katılanın olay öncesinde sanığın aracına tekme atarak hakaret etmesi eylemlerinin asgari düzeyde haksız tahrik oluşturduğu belirtilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği Yönünden
Sanık müdafiinin, kanunî süresi içinde öne sürdüğü temyiz isteğinden sonra dava dosyasında mevcut sanığın cezaevi kanalı ile gönderdiği 06.06.2022, 13.06.2022 ve 20.06.2022 tarihli dilekçelerinde temyiz isteğinden vazgeçtiğini bildirdiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Kanun’un 266 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkraları gereği temyiz isteğinden vazgeçme nedeniyle dava dosyasının, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yönünden incelenmeksizin iadesine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Katılan Vekilinin Temyiz İsteği Yönünden
Olaylar ve olgular başlığı altında (B) numaralı paragrafta belirtildiği üzere, Bölge Adliye Mahkemesince haksız tahrikin varlığına ilişkin belirlemeler ve katılanın istinaf aşamasındaki 24.05.2022 tarihli celsede “…ben kişiye vurmadım ancak o anda arabaya tekme atmış olabilirim” şeklindeki tevilli ikrarı birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin asgari hadden uygulanması şeklindeki uygulamada bir isabetsizlik görülmediğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği Yönünden
Sanığın usûlüne uygun şekilde temyiz isteğinden vazgeçmesi nedeniyle, 5271 sayılı Kanun’un 266 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkraları gereği sanık müdafiinin temyiz sebepleri yönünden dava dosyasının, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
B. Katılan Vekilinin Temyiz İsteği Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 24.05.2022 tarihli ve 2022/835 Esas, 2022/1596 Karar sayılı kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.01.2023 tarihinde karar verildi.