Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/7822 E. 2022/7929 K. 12.10.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/7822
KARAR NO : 2022/7929
KARAR TARİHİ : 12.10.2022

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/11/2012 tarihli ve 2011/129 Esas, 2012/218 sayılı kararı ile 13 yıl 6 ay hapis cezasına hükümlü …’nin, bu cezasının infazı sırasında açık ceza infaz kurumuna ayrılmasına yönelik talebinin, daha önce kapalı ceza infaz kurumundan firar eylemi bulunduğu, bu nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarını taşımadığından bahisle reddine dair Ahlat T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 22/12/2021 tarihli ve 2021/3439 sayılı kararına karşı yapılan şikâyetin, hükümlünün kapalı ceza infaz kurumundan firar eyleminin, infazı devam eden cezasının kesinleşme tarihinden önce tutuklu olduğu dönemde gerçekleştiğinden bahisle açık ceza infaz kurumuna ayrılmasına engel olmadığı gerekçesi ile kabulü ile anılan kararın iptaline ve hükümlünün talebinin idare ve gözlem kurulunca yeniden değerlendirmeye tabi tutulmasına ilişkin Bitlis İnfaz Hâkimliğinin 30/12/2021 tarihli ve 2021/2374 Esas, 2021/2425 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2022 tarihli ve 2022/19 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2007 tarihli ve 2007/1-214-181 sayılı kararında belirtildiği üzere infaza ilişkin lehe oluşan hataların kazanılmış hakka konu olmayacağı gözetilerek yapılan incelemede,
15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 105/A maddesinde, “(1) (Değişik: 14/4/2020-7242/46 md.) Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleriyle bağlarını sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla, açık ceza infaz kurumunda veya çocuk eğitimevinde bulunan ve koşullu salıverilmesine bir yıl veya daha az süre kalan iyi hâlli hükümlülerin talebi hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ceza infaz kurumu idaresince hazırlanan değerlendirme raporu dikkate alınarak, hükmün infazına ilişkin işlemleri yapan Cumhuriyet Başsavcılığının bulunduğu yer infaz hâkimi tarafından karar verilebilir.(2) (Değişik:14/4/2020-7242/46 md.) Açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları oluşmasına karşın, iradesi dışındaki bir nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılamayan veya bu nedenle kapalı ceza infaz kurumuna geri gönderilen iyi hâlli hükümlüler, diğer şartları da taşımaları hâlinde, birinci fıkrada düzenlenen infaz usulünden yararlanabilirler.” şeklinde,
Aynı Kanun’un Geçici 6’ıncı maddesinde, “(1) 30/3/2020 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından; 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun kasten öldürme suçları (madde 81, 82 ve 83), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçu (madde 87, fıkra iki, bent d), işkence suçu (madde 94 ve 95), eziyet suçu (madde 96), cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104 ve 105), özel hayata ve hayatın gizli alanına karşı suçlar (madde 132, 133, 134, 135, 136, 137 ve 138), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (madde 188) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan “bir yıl”lık süre, “üç yıl” olarak uygulanır.(2) …(3) Birinci ve ikinci fıkra hükümleri, iyi hâlli olmak koşuluyla kapalı ceza infaz kurumlarında bulunan hükümlüler hakkında da uygulanır…” şeklinde,
Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 8. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendinde, “Çocuk eğitimevleri hariç, kapalı kurumlardan firar edenler ile açık kurumlardan ikinci kez firar etmiş olanların, firar tarihinden önce kesinleşmiş olan cezaları ve koşullu salıverilme tarihine kadar kesinleşerek infazına başlanacak olan cezalarının tamamı…kapalı kurumlarda infaz edilir” şeklinde yer alan düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde,
Dosya kapsamına göre, hükümlünün 14/09/2017 tarihinde kesinleşen … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/11/2012 tarihli ve 2011/129 Esas, 2012/218 sayılı kararı ile verilen 13 yıl 6 ay hapis cezasının infazı için ilk kez ceza infaz kurumuna 14/05/2019 tarihinde alındığı, Bitlis Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 15/12/2021 tarihli ve 2021/4949 sayılı müddetnameye göre hakederek tahliye tarihinin 20/12/2031, koşullu salıverilme tarihinin ise 22/06/2027 olarak belirlendiği, hükümlünün hakkındaki mahkumiyet kararına konu suçun soruşturma aşamasında 05/12/2010 tarihinde tutuklandığı, tutuklu iken 23/10/2011 tarihinde kapalı ceza infaz kurumundan firar ettiği, hükümlünün kesinleşen hapis cezasının infazına başlanması akabinde açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebinde bulunduğu, Ahlat T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 22/12/2021 tarihli kararı ile daha önce kapalı ceza infaz kurumundan firar eylemi bulunduğu, bu nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarını taşımadığından bahisle hükümlünün talebinin reddedildiği, anılan karara karşı yapılan şikâyetin, hükümlünün kapalı ceza infaz kurumundan firar eyleminin, infazı devam eden cezasının kesinleşme tarihinden önce tutuklu olduğu dönemde gerçekleştiğinden bahisle açık ceza infaz kurumuna ayrılmasına engel olmadığı gerekçesi
ile kabul edilerek anılan kararın iptaline ve hükümlünün talebinin idare ve gözlem kurulunca yeniden değerlendirmeye tabi tutulmasına hükmedildiği, söz konusu karara karşı yapılan itirazın ise reddine karar verilmiş olduğunun anlaşıldığı,
Benzer bir olay sebebiyle, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 16/11/2017 tarihli ve 2017/1606 Esas, 2017/4012 Karar sayılı ilamında ” … sayılı kararına yönelik itirazın “adı geçenin infaza konu cezasının firar tarihi olan 23/10/2011 tarihinden sonra 13/06/2013 tarihinde kesinleşmiş olması ve öncesinde kesinleşmiş bir cezasının bulunmadığından “bahisle kabulü ile … İnfaz Hâkimliğinin anılan kararının kaldırılmasına ilişkin … Ağır Ceza Mahkemesinin … sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 8/2-c maddesinde yer alan; “Çocuk eğitimevleri hariç, kapalı kurumlardan firar edenler ile açık kurumlardan ikinci kez firar etmiş olanların, firar tarihinden önce kesinleşmiş olan cezaları ve koşullu salıverilme tarihine kadar kesinleşerek infazına başlanacak olan cezalarının tamamı, …kapalı kurumlarda infaz edilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle…tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden,…309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA,…” şeklinde kabul edildiği üzere, somut olayda, hükümlünün henüz kesinleşen ve infazı başlayan ilamı olmayan dönemde tutuklu iken kapalı ceza infaz kurumundan firar eyleminin bulunduğunun anlaşılması karşısında, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 8/2-c maddesi uyarınca hükümlünün koşullu salıverilme tarihine kadar kesinleşerek infazına başlanacak olan cezalarının tamamının kapalı ceza infaz kurumunda infaz edilmesi gerektiğinden açık ceza infaz kurumuna ayrılamayacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 30/05/2022 gün ve 94660652-105-13-6646-2022-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre açıklanan sebeple yerinde görüldüğünden, Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2022 tarihli ve 2022/19 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca KANUN
YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.