YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/7453
KARAR NO : 2023/1703
KARAR TARİHİ : 06.04.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 14. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.12.2019 tarihli ve 2019/140 Esas, 2019/441 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları, 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mahsuba karar verilmiştir.
2. … Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 30.03.2022 tarihli ve 2020/907 Esas, 2022/800 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında nitelikli öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 82 nci maddesinin birinci fıkrası (b) bendi, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları, 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 13 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mahsuba, 5271 sayılı Kanun’un 283 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği aleyhe istinaf başvurusu bulunmadığından kazanılmış hakların saklı tutulması suretiyle sanığın cezasının 8 yıl 4 ay hapis cezası üzerinden infazına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz istemi, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanık ile mağdurun daha önceden tanıştıkları ve aralarında uyuşturucu madde alışverişinden kaynaklı borç meselesi olduğu, olay günü olay yeri olan tanık A.A.’nın barakasında buluştukları, sanığın, mağdurdan olan alacağını istediği, mağdura yarım saat süre verdiği, yarım saatin sonunda elinde benzin bidonu ile barakaya gelen sanığın, mağdura borcu ödeyip ödemeyeceğini sorduğu, mağdurun ödeyemeyeceğini söylemesi üzerine sanığın, mağdurun üzerine benzin döktüğü ve çakmağı üzerine atarak mağdurun … almasını sağladığı, barakadan dışarı çıkan mağdurun, tanıklar A.A., M.K ve kimliği belirlenemeyen bir kişinin müdahalesi ile söndürüldüğü, mağdurun gövde ön yüzde, yüzde, boyunda, sırtta, her iki ön kolda vasküler, her iki bacakta toplamda yaklaşık %50 yanık oluşacak şekilde yaralandığı, mağdurun yaralanmasına ilişkin … Adlî Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 10.01.2019 tarihli adlî tıp raporuna göre yaşamsal tehlike geçirdiği anlaşılmıştır.
2. Sanığın aşamalardaki inkara yönelen savunmaları, mağdurun soruşturma aşamasında alınan beyanı ve bu beyanı doğrular nitelikteki … Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesince düzenlenen 13.08.2018 tarihli adli muayene raporu ve … Adlî Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 10.01.2019 tarihli adli tıp raporu, tanık beyanları, olay yerine ilişkin fotoğraf ve basit kroki, tutanaklar, sanığın adlî sicil ve nüfus kayıtları dava dosyasında bulunmaktadır
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmemiş ancak suç vasfının 5237 sayılı Kanun’un 82 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde düzenlenen eziyet çektirerek öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu kabul edilip ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak sureti ile sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Tebliğname Yönünden
Olay tarihinde mağdur ile sanığın buluştukları, aralarında mağdurun sanığa olan borcu nedeniyle tartışma çıkması sonucu sanığın, mağdurun üzerine benzin dökerek yaktığının, mağdurun soruşturma aşamasında alınan beyanı, yanma sonucu mağdurun vücudunda meydana gelen yanıkların yeri, tanık A.A.’nın mağdur beyanını destekleyen beyanına göre sabit olduğu anlaşılmıştır. Sanığın eyleminden sonra mağduru, olay yerinde bulunan tanıklar A.A. ve M.K. battaniyelerle söndürmeye çalışmışlardır. Tanık A.A. soruşturma aşamasında alınan beyanında, tanık M.K. ile birlikte mağdurun vücut bölgesini söndürdükten sonra sanığın mağdurun bacaklarını söndürmeye yardım ettiğini beyan etmiş ise de sanığın aktif, samimi ve sonucun ortaya çıkmasını engelleyecek nitelikte etkin bir çaba ortaya koymadığı, mağdurun soruşturma aşamasında alınan beyanı ile tanık A.A.’nın kovuşturma aşamasında alınan beyanından ambulansın tanık M.K. tarafından arandığının anlaşılması ve sanığın tüm aşamalarda suçlamayı inkar etmesi ve olay tarihinden 13 gün sonra yakalanmış olması karşısında 5237 sayılı Kanun 36 ncı maddesinde düzenlenen gönüllü vazgeçmenin koşulları oluşmadığından Tebliğname’nin bir numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Mağdurun yaralanmasına ilişkin adli muayene ve adli tıp raporlarında yüzünde 2 nci derece %5 oranında yanık olduğu belirtilmiş ise de, bu hususta rapor aldırılmasının aleyhe temyiz istemi olmaması nedeniyle sonuca etkili olmayacağı anlaşıldığından, Tebliğname’nin iki numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yine hükmün gerekçesinde 5237 sayılı Kanun’un 35 nci maddesinin ikinci fıkrasına göre olaya uygulanacak olan ceza aralığının “13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası” yerine “13 yıldan 17 yıla kadar hapis cezası” olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edildiğinden, Tebliğname’nin üç numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
2. Sanık ve Müdafiinin Beraat Kararı Verilmesine Yönelen Temyizi Yönünden
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin mağdurun soruşturma aşamasında alınan beyanı, yaralanmasına ilişkin adli rapor içeriği ve tanık A.A.’nın soruşturma aşamasında sanık ile mağdur arasında tartışma yaşandığını duyduğuna ilişkin beyanı, yine mağdurun kardeşleri olan tanıklar A.T. ve M.T.’nin mağdurun polis memurlarına kendisini sanığın yaktığını söylediğine ilişkin beyanları ile saptandığı anlaşıldığından, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 30.03.2022 tarihli ve 2020/907 Esas, 2022/800 Karar sayılı kararında sanık ve müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 14. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.04.2023 tarihinde karar verildi.