YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6909
KARAR NO : 2023/549
KARAR TARİHİ : 21.02.2023
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında katılan …’a karşı kasten yaralama suçundan hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı dikkate alındığında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
İlk Derece Mahkemesince kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.05.2019 tarihli ve 2012/308 Esas, 2019/203 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 16.10.2020 tarihli ve 2019/2017 Esas, 2020/1150 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi,
Meşru müdafaa hükümlerinin uygulanmasına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Katılan … ile kardeşi …’ün, sanık …ün ağabeyi …’ın kayın biraderleri oldukları, 2010 yılında …’ün, sanık … ve …’ ın kardeşi …a yönelik cinsel istismar suçu işlediği iddiası nedeni ile tarafların arasında husumet bulunduğu bu hususta İstanbul 4. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinde devam eden davaları bulunduğu, bu olaydan sonra …ın diğer ağabeyi sanık …ün evinde kalmaya başladığı, olay günü …ün sevk ve idaresindeki araç ile gece vakti saat 23.00-00.00 sularında baldızının düğün hazırlıkları için yardıma çağrılan …ı …. Fırın Sokak’taki düğün evine götürmekte iken, Alikabuli Caddesi üzerindeki İstiklal İlköğretim Okulu yakınındaki 53 nolu bina
önüne geldiğinde, yol kenarında alkol almakta olan katılan … ile kardeşi …’ün ellerinde bıçak ve satır ile aracın önüne çıkıp yolu kestikleri, el işareti ile sanık …ün araçtan inmesini istedikleri, sanık …ün araçtan inmesi üzerine … ve …’in birlikte ellerinde bıçak ve satır olduğu halde sanık …e saldırdıkları, karşılıklı kavga ettikleri, sanık …ün üzerinde bulundurduğu ruhsatsız silahı çıkartarak katılanı hedef gözeterek ateş ettiği ve sonrasında Emniyet Müdürlüğüne teslim olduğu anlaşılmakla, sanığın katılana yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği kabul edilerek buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.
Çıkan tartışmada ilk haksız hareketin kimden geldiği belirlenemediği anlaşılmakla, sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulandığı anlaşılmıştır.
2. Sanığın savunmasında suçlamayı tevil yoluyla ikrar belirlenmiştir.
3. Tanık P.U. ve temyiz dışı mağdur … beyanları dava dosyasında mevcuttur.
4. Olay yeri inceleme raporu ve olay yeri krokisi dava dosyasında mevcut olup olay yerinde 6 adet boş kovan ele geçirildiği tespit edilmiştir.
5. Sanığın yakalanması sırasında yapılan usûlüne uygun üst araması neticesinde WAFFEN FABRİK WALTHER, ZELLA-MEHLİS (THÜR) WALTHERS PATENTCAL. 9m/m ibareleri taşıyan, suçta kullanılan yarı otomatik tabancanın sanığın rızası ile muhafaza altına alındığı belirlenmiştir.
6. İstanbul Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünce tanzim olunan 23.04.2012 tarihli raporda; inceleme konusu yarı otomatik tabancanın, 6136 sayılı Kanun hükümleri kapsamında taşınması ve bulundurulması yasak niteliği haiz ateşli silahlardan olduğu ve olay yerinden elde edilen 6 adet boş kovanın, bu tabancadan atıldıkları belirtilmiştir.
7. Sanığın eylemi neticesinde mağdur …’te meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak alınan adli raporlar dosyada bulunmakta olup bu raporların tümünün neticesini özetleyen Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 2. İhtisas Kurulunun 18.02.2015 tarihli ve 944 sayılı raporunda:
“Kişide sol dizde ateşli silah mermi çekirdeğinin 1 kez isabeti ile husulü mümkün giriş ve çıkış delikleri ile sağ kalça bölgesinde ateşli silah mermi çekirdeğinin 1 kez isabeti ile husulü mümkün giriş deliği tanımlandığı,
1. Sol diz iç yandan girerek femur alt uçta suprakondiler kırığa neden olan diz dış yandan vücudu terk eden ateşli silah yaralanmasının, büyük damar yaralanması tarif edilmediği cihetle;
a) Kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum OLMADIĞI,
b) Kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte OLMADIĞI,
2. Sağ kalça dış yandan girerek sağ femur torakanter bölgede avülsiyon kırığına, batına nafiz olup ince bağırsak yaralanmasına neden olan sol kalça dış yanda yumuşak dokuda kalan ateşli silah mermi çekirdeğinin;
a) Kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum OLDUĞU,
b) Kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte OLMADIĞI,
3. Vücudundaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisi Hafif (1), Orta (2-3) ve Ağır (4-5-6) olarak sınıflandırıldığında ve birden fazla kırık saptandığından; şahısta saptanan kırıkların müştereken hayat fonksiyonlarını AĞIR (5) derecede etkileyecek nitelikte olduğu,
4. Organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesi niteliğinde herhangi bir anatomik eksiklik veya fonksiyonel bozukluk tarif ve tespit edilmediği” belirtilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Meşru Savunma Yönünden,
Katılan, sanık, temyiz dışı mağdur … ve tanık….,. anlatımları karşısında katılan tarafından sanığa yönelmiş, gerçekleşen ve gerçekleşmesi veya tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı o andaki hal ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde defetme zorunluluğu altında bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında meşru savunma hükümlerinin uygulanmaması yönünden hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
A. Sanık … Uzdilli Hakkında Katılan …’a Yönelik Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Mahkûmiyet Kararına İlişkin Bölge Adliye Mahkemesi Kararı Yönünden
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık … Uzdilli Hakkında Katılan …’a Yönelik Kasten Öldürmeye Teşebbüs Suçundan Kurulan Mahkûmiyet Kararına İlişkin Bölge Adliye Mahkemesi Kararı Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 16.10.2020 tarihli ve 2019/2017 Esas, 2020/1150 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan
temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21.02.2023 tarihinde karar verildi.