YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6866
KARAR NO : 2022/10133
KARAR TARİHİ : 19.12.2022
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
TARİHİ VE NUMARASI : 01/07/2020 tarih ve 2020/294 E. 2020/970 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM :1-Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/12/2019 tarih, 2019/350 E. 2019/613 K. sayılı ilamı ile; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 81, 35, 29, 53, 63. maddeleri uyarınca verilen 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin kararı.
2-Bu kararın istinafı üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 01/07/2020 tarih ve 2020/294 E. 2020/970 K. sayılı ilamı ile ilk derece mahkemesince verilen mahkumiyet hükmünün kaldırılarak sanığın 5237 sayılı TCK’nin 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 11 yıl 3 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 01/07/2020 tarih ve 2020/294 Esas ve 2020/970 karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hükmedilen hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca bölge adliye mahkemesi kararının temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22/11/2021 tarih, 2021/1822 Esas ve 2021/1919 Karar sayılı kararında bozma nedeni dışında isabetsizlik bulunmadığından sanık müdafiinin, suç vasfına, somut olayda haksız tahrik şartlarının
oluştuğuna, TCK’nin 29. maddesinin gözetilmesi gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırılık teşkil ettiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin REDDİNE,
Ancak;
Sanık savunması, mağdur beyanı ve tüm dosya kapsamına göre; mağdur ve sanığın çocukluk arkadaşı olup suç tarihinde sanığın mağduru görüşmek için çağırması üzerine mağdurun babasına ait araç ile sanığı bulunduğu yerden aldığı, sanığın yolda amcasına uğrayacağından bahisle bir apartmana girip çıktıktan sonra araca döndüğünde mağdura bıçak ile saldırarak sağ lomber bölge ile batın sağ üst kadrandan iç organ yaralanması oluşturup hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı, her ne kadar mağdurda 2 adet müstakilen hayati tehlikeye sebep olacak şekilde kesici delici alet yaralanması mevcut olduğundan suç niteliğinin kasten öldürmeye teşebbüs şeklinde belirlenmesinde bir isabetsizlik bulunmasa dahi; sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nin 35. maddesi uyarınca meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 13 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz istemleri bu itibarla kısmen yerinde görülmekle hükmün tebliğnamedeki düşünce hilafına 5271 sayılı CMK’nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/2. maddesi uyarınca bozmaya konu kararın niteliği de gözetilerek takdiren Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.12.2022 gününde oy birliği ile karar verildi.