Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/6860 E. 2022/10126 K. 19.12.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6860
KARAR NO : 2022/10126
KARAR TARİHİ : 19.12.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
TARİHİ VE NUMARASI : 11/02/2020 ve 2019/1603 E. 2020/214 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM :1-İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/04/2019 tarih 2017/384 E. 2019/156 K. sayılı ilamı ile sanık hakkında; TCK’nin 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı.
2-Bu kararın istinafı üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 11/02/2020 tarih ve 2019/1603 E. 2020/214 K. sayılı ilamı ile sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurularının esastan reddine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 11/02/2020 tarih ve 2019/1603 Esas, 2020/214 Karar sayılı kararının, sanık müdafii
tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle; 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca; bölge adliye mahkemesi kararının temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İlk derece mahkemesi kararında sanığın cezasında 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi uyarınca ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belli olmadığından bahis ile haksız tahrik indirimi yapılmış ise de; katılanın aşamalarda değişmeyen beyanları, sanık savunmaları, mahkemece ortaya konulan kabul ve gerekçeler hep birlikte değerlendirildiğinde ilk haksız hareketin sanıktan kaynaklandığı ve sanık lehine uygulama koşulları oluşmadığı halde haksız tahrik hükümlerinin uygulanması Esas No : 2022/6860
suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 11/02/2020 tarih ve 2019/1603 Esas ve 2020/214 Karar sayılı kararının eleştiri nedeni dışında tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin sübuta, eksik incelemeye, suç vasfına, öldürme kastının ve öldürmeyi gerektirecek husumetin mevcut olmadığına, 5237 sayılı TCK’nin 87. maddesinin somut olaya tatbikinin gerektiğine, haksız tahrik indirim oranına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince “İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.12.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.