YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6794
KARAR NO : 2022/7639
KARAR TARİHİ : 04.10.2022
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR :Kasten öldürmeye teşebbüs, nitelikli kasten yaralama
HÜKÜMLER :… 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/04/2021 tarih ve 2020/370 Esas – 2021/291 Karar sayılı;
1) Sanıklar …, … ve …’in müşteki …’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35, 29, 62/1, 1412 sayılı CMUK’un 326/son ve TCK’nin 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası,
2) Sanıklar … ve …’in mağdur …’u nitelikli kasten yaralama suçundan; TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d,son, 29, 62/1 ve 53. Maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası,
3) Sanıklar …, … ve …’in mağdur …’ı nitelikli kasten yaralama suçundan; TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d,son, 29, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetlerine dair kararı.
TEMYİZ EDENLER : Sanık …, … ve … müdafii, sanık … müdafii, sanık … müdafii, sanık … müdafii
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar …, … ve …’in müşteki …’a yönelik üzerlerine atılı 5237 sayılı TCK’nin 81/1 ve 35. maddeleri uyarınca kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının alt sınırı 5 yıl hapis cezasından fazla olduğundan, 5271 sayılı CMK’nin 150/3. maddesinin açık hükmü karşısında sanıkların müdafii ile temsil edilmesi zorunluluğu bulunduğundan, aleyhe bozma yapılması sebebiyle bozma sonrası sanıklar … ve …’ın savunmalarının alınması sırasında müdafiileri hazır bulundurulmaksızın ve karar duruşmasında sanıklar …, … ve …’in müdafiilerinin yokluğunda karar verilerek, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Colozza et Rubinat/İtalya, 12.02.1985 A. 89, Is-30; Campbell ve Fell/Birleşik Krallık, A.80 28.06.1984) kararlarında belirtildiği üzere sanıklara kendilerini savunma hakkının tanınmaması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil Yargılanma Hakkı “ başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak Arama Hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 150/3, 196/2 ve 188/1. maddelerine muhalefet edilerek sanıkların savunma hakkının kısıtlanması bozmayı gerektirmiş olup, anılan hükümlerin aynı olay nedeniyle sanıklar … ve … hakkında mağdur …’a yönelik nitelikli kasten yaralama ve sanıklar …, … ve … haklarında mağdur …’ı nitelikli kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri ile de irtibatlı olduğu anlaşılmakla, tüm hükümlerin bozulması gerektiğinden;
Sanıklar …, …, … ve … müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 04/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.