YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6615
KARAR NO : 2022/7195
KARAR TARİHİ : 22.09.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, basit kasten yaralama
HÜKÜMLER : 1) Mağdur sanık …’nın, mağdur sanık …’a yönelik basit kasten yaralama suçundan TCK’nin 86/2, 86/3-e, 29/1, 62, 53/1, 58/6 maddeleri uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezasına mahkumiyetine,
2) Mağdur sanık …’ın, mağdur sanık …’ya yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/3, 29/1, 62, 51/1-3, 53/1 maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 3 gün hapis cezasına mahkumiyetine dair karar.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Mağdur sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik mağdur sanık …’nın temyiz talebinin incelenmesinde;
Mağdurun, kovuşturma aşamasında alınan 22.03.2016 tarihli beyanından, sanık … hakkında şikayetçi olmadığının anlaşılması karşısında, katılan sıfatını almayan mağdurun temyiz hakkı bulunmadığından, mağdurun temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Mağdur sanık …’nın hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.03.2016 tarihli 2014/14-261 Esas, 2016/117 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, mağdur sanık …’nın 07.06.2016 tarih, 2015/710 Esas, 2016/403 Karar sayılı ilk hükmü temyiz etmemesi nedeniyle hakkında verilen bu hükmün kesinleşmesi, diğer mağdur sanık …’ın temyiz etmesi ve Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 22.12.2020 tarih ve 2020/15718 Esas – 2020/19941 Karar sayılı kararı ile temyiz eden mağdur sanık … yönünden hükmün bozulması üzerine, mağdur sanık …’ya sirayetine de karar verilmesi sonucu mahkemece kurulan 13.04.2021 tarih, 2021/38 Esas, 2021/347 Karar sayılı hükmü sirayet müessesinin yasal sonucu olarak sanık …’nın temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığından, mağdur sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 22.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.