Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/6487 E. 2022/10053 K. 15.12.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6487
KARAR NO : 2022/10053
KARAR TARİHİ : 15.12.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, nitelikli yağma
HÜKÜMLER :1) … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/06/2019 tarih ve 2015/189 (E), 2019/342 (K) sayılı kararı;
a)Sanık … hakkında birden fazla kişi ile birlikte gece vakti iş yerinde yağmaya teşebbüs suçundan: 5237 sayılı TCK’nin 149/1-c-d-h, 35, 58, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl hapis cezası,
b)Sanıklar … ve … … hakkında birden fazla kişi ile birlikte gece vakti iş yerinde yağmaya teşebbüs suçundan ayrı ayrı; 5237 sayılı TCK’nin 149/1-c-d-h, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl 10 ay hapis cezası ayrıca sanık … hakkında TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına,
c)Sanık … hakkında katılanlar …, … ve … …’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından ayrı ayrı; 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35, 29. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası,
2)İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17/09/2020 tarih ve 2019/2389 (E), 2020/992 (K) sayılı kararı; “istinaf başvurusunun esastan reddine” dair,
3)İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 20/10/2020 tarihli ek kararı

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17/09/2020 tarih ve 2019/2389 (E), 2020/992 (K) sayılı kararının sanık … müdafii, sanıklar … ile … … müdafii tarafından İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 20/10/2020 tarihli ek kararının ise sanık … tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin yapılan incelemede;
Hükmolunan cezaların miktarı gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları, miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 20/10/2020 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararının hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 298/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak ek karara yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİ ile EK KARARIN ONANMASINA,
2) Sanıklar …, … … ve … hakkında nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Sanıklar hakkında hükmedilen hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesi kararının 5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17/09/2020 tarih ve 2019/2389 (E), 2020/992 (K) sayılı “istinaf başvurusunun esastan reddine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık … müdafi ile sanıklar … … ve … müdafiinin; mahkumiyete yeterli delil olmadığına, eksik incelemeye, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Dosya kapsamına göre; olay tarihinde tarafların yakınında bulunan iş yeri çalışanları olan tanıklar … ve …’ın olay esnasında mağdur …’un sanıklara hitaben burasının bir iş yeri olduğunu ve ücretini ödemeden gidemeyeceklerine ilişkin söylemlerde bulunduğunu belirttikleri, olayın hemen ardından kollukta ifadesi alınan diğer çalışanların da haraç meselesine ilişkin herhangi bir beyanlarının bulunmadığı, ilk derece mahkemesi tarafından hükme esas alınan dosyada mevcut TAPE kayıtlarında sanık …’un …’dan haraç
istemediğine ancak ailesinin söz konusu iş yerinde ücretini ödemeden yiyip içmesi konusunda mağdur …’un konuşmasına sinirlenerek bu meseleyi konuşmak için mağdura ait iş yerine gittiklerini, mağdurun kendilerini içeri aldırmamak için kapıya adlarını yazdırmış olmasının da etkisiyle mağdur ile konuşurken elindeki içkiyi yere dökerek bir daha aynı şekilde konuşması halinde kanını bu şekilde yere dökeceğini söylediğini belirttiği, kamera kayıtlarına göre sanık … ve arkadaşlarının içkinin yere dökülmesinin akabinde iş yerini terkettikleri sırada mağdur …’un sanıklara tabanca ile ateş ettiği olayda; sanıkların mağdurdan para istediklerine ilişkin dosyada sanık olarak yargılanan … dışında tarafsız tanık beyanın bulunmadığı da anlaşılmakla, sanıkların eyleminin birden fazla kişi ile birlikte gece vakti iş yerinde yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğuna ilişkin mahkumiyete yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı ancak sanıkların birlikte mağdur …’un iş yerine gelerek fikir ve eylem birliği içinde tehdit ettikleri anlaşılmakla, sanıklar hakkında TCK’nin 106/2-c maddesinde düzenlenen birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanıklar müdafiilerinin yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17/09/2020 tarih ve 2019/2389 (E), 2020/992 (K) sayılı istinaf başvurularının esastan reddine dair kararının CMK’nin 302/2. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/2-a. maddesi gereğince … 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.12.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.