YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5197
KARAR NO : 2022/7215
KARAR TARİHİ : 22.09.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLA : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : a) Sanık hakkında katılan …’ye yönelik kasten yaralama suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/3, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası,
b) Sanık hakkında katılan …’e yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca 2.400 TL adli para cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nin 42/1. maddesindeki “süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hâle getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme karşısında; sanığın temyiz süresine ilişkin eski hale getirme talebi konusunda karar verme yetkisi Yargıtaya ait olup Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin bu taleple ilgili usule aykırı şekilde verdiği 12.08.2021 ve 31.01.2022 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın savunmasında bildirdiği ve bilinen en son adresinin aynı zamanda mernis adresi olduğu, yokluğunda verilen gerekçeli kararın sanık adına mernis adresine tebliğe çıkartıldığı ve tebliğ imkansızlığı nedeniyle muhtara tebliğ edildiği görülmüş olup, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1 ve Tebligat Kanun’un Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 30. ve 31. maddelerine göre sanığın mernis adresinde oturup oturmadığı veya mernis adresinden sürekli olarak ayrılıp ayrılmadığı tespit edilmeden doğrudan aynı Kanun’un 21/2. maddesine göre işlem yapılarak tebliğ evrakının muhtara teslim edilmesi nedenleriyle tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmış ancak sanığın 07.11.2019 tarihinde hükmün uzlaştırma kapsamında olduğundan bahisle talepte bulunduğu, sanığın bu yöndeki talebinin mahkemece 15.11.2019 tarihli ek kararla reddedildiği, mahkemenin ek kararının 21.11.2019 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 32/1. maddesi uyarınca sanığın bu tarihlerde tebliğe muttali olduğunun anlaşıldığı, sanığın öğrenme üzerine başlayan temyiz isteminin CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 02.02.2022 tarihli dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, yasal süreden sonra temyiz eden sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 22.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.