Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/4678 E. 2022/8734 K. 09.11.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4678
KARAR NO : 2022/8734
KARAR TARİHİ : 09.11.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM :TCK’nin 86/2, 86/3-e maddeleri gereğince sanığın kazanılmış hakkı da gözetilerek 4.500 TL adli para cezasına mahkumiyet

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hüküm kurulurken, ceza miktarının kazanılmış hak nedeniyle indirildiği fıkrada, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi, mahallinde tamamlanması mümkün eksiklik olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın üzerine atılı suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine kurulan hükümde eleştirilen ve düzeltilen hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın; gerekçesiz ve orantısız şekilde alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edildiğine, takdiri indirim, erteleme ve haksız tahrik gibi lehine olan hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Dairemizin 03.05.2018 tarih ve 2017/14666 Esas – 2018/8227 Karar sayılı
bozma ilamında, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması gerektiği belirtildiği halde, bozma ilamından önce sanık hakkında hükmedilen 4.500 TL adli para cezasının TCK’nin 52/4. maddesi gereğince “birer ay ara ile 12 eşit taksitle” tahsiline karar verildiği halde, bozma ilamından sonra kurulan hükümde, taksitlendirme yapılmaması suretiyle 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, sanığın kazanılmış hakkı nedeniyle 4.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin fıkradan sonra gelmek üzere “Sanığa verilen adli para cezasının 5237 sayılı TCK’nin 52/4. maddesi gereğince birer ay ara ile 12 eşit taksitte ödenmesine, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğinin ihtarına,” fıkrasının eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.