YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3255
KARAR NO : 2022/6867
KARAR TARİHİ : 13.09.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten öldürme, öldürmeye yardım etme
HÜKÜMLER : 1)Patnos Ağır Ceza Mahkemesinin 03/06/2021 tarih, 2020/82 Esas – 2021/135 Karar sayılı kararıyla;
a)Sanık hakkında maktule karşı kasten öldürme suçundan 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası.
b)Sanık … hakkında maktule karşı kasten öldürmeye yardım etme suçundan açılan kamu davası hakkında 5271 sayılı CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatine.
2)Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10/12/2021 tarih, 2021/3578 Esas – 2021/4042 Karar sayılı kararıyla; “istinaf başvurularının esastan reddine” dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10/12/2021 tarih, 2021/3578 Esas – 2021/4042 Karar sayılı kararının sanıklar müdafi tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık … müdafiinin 18/12/2021 tarihli temyiz dilekçesi içeriğine göre, verilen beraat hükmünü sadece vekalet ücreti yönünden temyiz ettiği anlaşıldığından bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1)Sanık … hakkında kurulan beraat hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde,
Sanık …’a isnat edilen kasten öldürmeye yardım etme suçu için yasada öngörülen hapis cezasının üst sınırının on yıldan fazla olması nedeniyle ilk derece mahkemesince verilen “beraat” hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararın CMK’nin 286/2-g maddesi gereğince temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10/12/2021 tarih, 2021/3578 Esas – 2021/4042 Karar sayılı “istinaf başvurusunun esastan reddine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin; vekalet ücretine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
2)Sanık … hakkında kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık … hakkında hükmedilen hapis cezasının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesince verilen kararın temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141/3 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34/1, 230, 232 ve 289/1-g maddeleri gereğince, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçede iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eylemlerinin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının denetime olanak verecek biçimde açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması
gerektiği gözetilmeden, somut olayda, Anayasa ve 5271 sayılı Kanun’un amir hükümlerine aykırı şekilde soyut ifadelerle gerekçesiz hüküm kurulması ve yine 10.05.2019 tarihli ev arama tutanağında ele geçirilen PIETRO BERETTA (….) seri numaralı tabanca üzerinde tespit edilen kanlı doku parçaları ile olay yerinde ele
geçirilen maktule ait kanlı şapka ve kan birikintisinden elde edilen numuneler Esas No : 2022/3255 arasında gerekli incelemeler yapılmadan eksik incelemeyle hüküm kurulması,
Kabule göre de,
Tanıklar …. ile … ifadelerine göre, sanık ile maktul … arasında arazi paylaşımı yüzünden anlaşmazlık bulunduğu, bu nedenle taraflar arasında yaşanan tartışma neticesinde …’in tabanca ile …’in ise tüfekle sanığa ateş etmeleri üzerine sanığın evine gelerek aldığı tüfekle maktule ateş ettiği yönünde anlatımlarının bulunması karşısında, sanık Abdulcebbarın eylemini 5237 sayılı TCK’nin 25 ve 27. maddeleri kapsamında meşru müdafaa ve meşru müdafaada sınırın aşılması koşullarında işleyip işlemediğinin tartışılması, meşru müdafaa ve meşru müdafaada sınırın aşılması koşullarının oluşmadığının kabulü halinde ise, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak haksız tahrik indirim oranının belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık müdafinin temyiz talebinin kabulü ile Erzurum Bölge Aliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin duruşma açmaksızın verdiği 10/12/2021 tarih, 2021/3578 Esas – 2021/4042 Karar sayılı kararının CMK’nin 302/2. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
Dosyanın, 28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/2. maddesi gereğince “Patnos Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.