YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/2282
KARAR NO : 2022/5084
KARAR TARİHİ : 15.06.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER :1)İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.02.2020 tarih ve 2019/301 Esas – 2020/44 Karar sayılı kararı ile;
a) Sanık … hakkında maktul …’yi kasten öldürme suçundan; TCK’nin 81/1, 29, 62, 53, 54, 58, 63. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası
b) Sanık … hakkında katılanlar Mahmud ve Valid’i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK’nin 81/1, 35, 29, 62, 53, 54, 58, 63. maddeleri uyarınca ayrı ayrı iki kez 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezasına mahkumiyet
2) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 23.11.2020 tarih ve 2020/971 Esas – 2020/1365 Karar sayılı kararı ile; kurulan hükümlerin tamamı yönünden “istinaf başvurularının esastan reddine” dair kararı
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, katılanlar vekili

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 23.11.2020 tarih ve 2020/971 Esas – 2020/1365 Karar sayılı kararının sanık müdafii ve katılanlar vekili
tarafından CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan …’un hem kardeşi olan maktul …’ye karşı işlenen kasten öldürme suçunu hem de kendisine karşı işlenen kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezalarının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesince verilen kararın CMK’nin 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 299. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmekle;
1) Sanık … hakkında maktul …’yi kasten öldürme suçundan kurulan hüküm yönünden;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 23.11.2020 tarih ve 2020/971 Esas – 2020/1365 Karar sayılı “istinaf başvurularının esastan reddine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin; meşru müdafaaya, haksız tahrik indiriminin en üst sınırdan uygulanması gerektiğine, katılan … vekilinin; haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında katılanlar Mahmud ve Valid’i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümler yönünden;
Oluşa ve tüm dosya içeriğine, katılanların anlatımları ile uyumlu olay anını gösteren kamera kayıtlarına göre, sanığın elinde silahla katılanların yanına geldiği, yakın mesafeden önce katılan …’e ateş ederek göğüs bölgesinden yaraladıktan sonra, katılan …’a yöneldiği ve kafasını hedef alarak ateş ettiği, ilk atışın isabet etmemesi üzerine yine hayati bölgelerini hedef alarak ikinci kez ateş ettiğinde katılanı kolundan yaraladığı, yere düşen katılana yönelik silahlı saldırısına devam etmek istediği ancak; silahının tutukluk yaptığının anlaşılması karşısında, sanığın suçta kullandığı silahın öldürmeye elverişliliği, tüm atışlarını yakın mesafeden, katılanın hayati bölgelerini hedef alarak gerçekleştirmesi, eylemine kendi iradesi ile son vermeyip silahının tutukluk yapması ve etraftaki seslerin artması üzerine olay yerinden ayrıldığı da dikkate alındığında, sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğunun kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki (1) numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanık müdafiinin; suç vasfının kasten yaralama olduğuna, meşru müdafaaya, haksız tahrik indiriminin en üst sınırdan uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın eylemi nedeniyle katılan …’in göğüs bölgesine isabet eden bir adet kurşun nedeniyle yaşamını tehlikeye sokan bir duruma ve hayat fonksiyonlarını orta (3.) derecede etkileyen kemik kırığına neden olacak şekilde; katılan …’un ise koluna isabet eden bir adet kurşun nedeniyle hayat fonksiyonlarını ağır (4.) derecede etkileyen kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı, katılan …’un yaralanmasının hayati tehlikeye neden olmadığı anlaşılmakla,
Her iki katılanın da yaralanmasının niteliği ayrı ayrı değerlendirilerek, meydana gelen zararın ağırlığına göre, teşebbüs nedeniyle “9 yıldan 15 yıla” kadar hapis cezası öngören TCK’nin 35. maddesi gereğince yapılan uygulama sırasında,
– Sanığın, katılan …’a karşı eylemi yönünden alt sınıra yakın,
– Sanığın, katılan …’e karşı eylemi yönünden alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza tayini yerine, yazılı şekilde her iki eylem yönünden de “15 yıl” hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla cezalar tayini,
b) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın, birkaç saat önce iş yerinde tartıştığı maktulü iş çıkışı yolda görüp silahla ateş etmek suretiyle öldürdükten sonra kaçarken başka bir sokakta yine iş yerinden tanıdığı katılanlarla karşılaştığı, kamera kayıtlarından da anlaşıldığı üzere, elindeki silahla katılanların arkasından gelip seslenerek, aralarında herhangi bir tartışma geçmeden doğrudan katılanlara ateş etmeye başladığı, olay anında katılanlardan sanığa yönelen haksız bir söz ya da davranışın bulunmadığı, aynı iş yerinde çalıştıkları sürede, olay öncesi yaşandığı iddia edilen haksız eylemlerin sonradan ileri sürülen, cezayı azaltmaya yönelik soyut iddialar olduğu, olaydan sonra kollukta müdafii huzurunda alınan ilk beyanında bu iddiaları ileri sürmedikleri anlaşılmakla, katılanlara yönelik eyleminde koşulları oluşmadığı halde, gerekçesi de gösterilmeden TCK’nin 29. maddesinin uygulanması suretiyle eksik cezalar tayini,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin bu yönüyle yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 23.11.2020 tarih ve 2020/971 Esas – 2020/1365 Karar sayılı “istinaf başvurularının esastan reddine dair” kararının CMK’nin 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince “İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.