YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1846
KARAR NO : 2022/5620
KARAR TARİHİ : 23.06.2022
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs, silahla kasten yaralama, 6136 sayılı Yasa’ya muhalefet
HÜKÜMLER :1)İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/04/2018 tarih ve 2013/260 Esas, 2018/131 sayılı kararı ile; sanık hakkında:
a)Katılan …’e yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 82/1-d, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 13 yıl 4 ay hapis cezasıyla,
b)Mağdur …’e yönelik silahla kasten yaralama suçundan TCK’nin 86/1, 3-a-b, 87/3, 62, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezasıyla,
c) 6136 sayılı Yasa’nın 13/1 ve TCK’nin 52, 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına dair karar.
2)İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 30/11/2018 tarih ve 2018/1542 Esas 2018/1659 sayılı kararı ile “düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddine” dair karar.
TÜRK MİLLETİ ADINA
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 30/11/2018 tarih ve 2018/1542 Esas, 2018/1659 sayılı kararının, sanık müdafii ile katılan …Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
1)Sanık hakkında 6136 sayılı Yasa’ya muhalefet suçundan kurulan Bölge Adliye Mahkemesi kararının CMK’nin 286/2-a. maddesine göre kesin nitelikte olması sebebiyle, sanık müdafinin bu kararla ilgili temyiz isteminin CMK’nin 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
2)Sanık hakkında mağdur …’e yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan ilk derece mahkemesince hükmolunan ceza miktarının 5 yıl hapis cezasının üzerinde olması nedeniyle hükmün, 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca, sanık hakkında mağdur …’e yönelik silahla kasten yaralama suçundan hükmolunan ceza miktarı ve türü gözetildiginde kesin nitelikte olduğu ve temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmış ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/03/2009 tarih ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildigi üzere; kesin nitelikteki hükümlerin suç vasfına yönelik aleyhe temyiz yasa yoluna başvurulması halinde temyize konu olabilecekleri kabul edildiğinden, katılan … vekilinin anılan hükmü “suç vasfına” ilişkin temyiz ettiği anlaşılmakla, kararın temyiz kanun yoluna tabi oldugu belirlenerek yapılan incelemede;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 30/11/2018 tarih ve 2018/1542 Esas, 2018/1659 sayılı “düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddine” dair hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafinin mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, katılan … vekilinin suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle,
Sanık hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçunun silahla işlenmesi nedeniyle, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan düzeltmede TCK’nin 86/3-e fıkrası yerine, maddi hata sonucu aynı Kanun’un 86/3-b maddesinin yazılması Yasaya aykırı olduğundan, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMK’nin 303. maddesince tanınan yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan “86/3-b” ibaresinin “86/3-e” olarak değiştirilmesi karar verilmek suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 303/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMLERİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi
gereğince “İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.06.2022 gününde oy birliği ile karar verildi.