Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/1809 E. 2023/3457 K. 23.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1809
KARAR NO : 2023/3457
KARAR TARİHİ : 23.05.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, nitelikli tehdit, 6136 sayılı Kanun’a aykırılık
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlerden;
a. Sanık … hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık, sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara ilişkin 5271 sayılı Kanun’un 231 … maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen kararların aynı Kanun’un 231 … maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraza tabi olduğu, temyizlerinin mümkün olmadığı,

b. Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık, sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkûmiyet kararları ile sanıklar … ve … hakkında mağdur …’e yönelik

nitelikli tehdit, sanıklar …, … ve … hakkında mağdur …’e yönelik nitelikli tehdit suçundan verilen beraat kararları yönünden, mağdurlar … ve …’in katılan sıfatı almadıklarından, 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği bu suçlardan kurulan hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunmadığı,

c. Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik nitelikli tehdit suçundan kurulan beraat kararı yönünden, 5271 sayılı Kanun’ un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı,

d. Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.04.2018 tarihli ve 2016/274 Esas, 2018/96 Karar sayılı kararı ile,
a. Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 ay hapis cezası ve 25 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 … maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
b. Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 11 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 … maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
c. Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 ay hapis cezası ve 25 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 … maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
d. Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 50 … maddesi uyarınca 6500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,

e. Sanıklar …, … ve … hakkında mağdurlar … ve …. e yönelik nitelikli tehdit suçundan ayrı ayrı beraatlarına,
f. Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81 … maddesinin birinci fıkrası, 35 … maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
karar verilmiştir.

2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.03.2019 tarihli ve 2019/506 Esas, 2019/568 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanıklar müdafiilerinin istinaf başvurularının, sanık … hakkında 5237 sayılı Kanun’un 35 … maddesi uygulamasında cezanın üst sınırdan takdir edilmesi yerine daha az ceza tayini, aleyhe temyiz istemi olmaması nedeni ile bozma nedeni yapılmadığına dair eleştirisi ile, 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Mağdurlar … ve … vekilinin temyiz istemi, sanılar …, … hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları, sanıklar … … ve … hakkında kurulan beraat hükümlerinin yerinde olmadığına, sanık …’ ın ceza miktarının az olduğuna,

2. Sanık … müdafinin temyiz istemi, suç kastı olmadığına, suç vasfının yaralama olduğuna, meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Mağdur sanıklar … ve …’nin karı koca olduğu ve sanık …’in de müşterek çocukları olduğu, sanık … ile …’in kardeş oldukları, olay günü mağdur sanık …’in bakkaldan bir şeyler almak için evinden dışarıya çıktığı, mağdur …, … ve temyiz dışı mağdurların kahvehane önünde oturdukları, …’in bakkaldan alışveriş yapıp döndükten sonra onların önünden geçtiği sırada bir önceki gün aralarında yaşanan tartışma nedeniyle mağdurların “Siz daha burayı terketmediniz mi? Karılarını bırakın burayı terkedin, Niğdelileri sinkaf edeceğiz” şeklinde küfürlü sözler söyledikleri, akabinde hepsi birlikte …’e vurmaya başladığı bu sırada yakındaki kahvehanede oturan sanık …’in babası …’in dövüldüğünü görünce hemen eve giderek olayı ilk önce annesi sanık …’ye, ardından da amcası sanık …’a söylediği, bunun üzerine ilk önce …’nin evde bulunan

eşi …’e ait ruhsatsız tabancayı alarak olay yerine doğru koştuğu, mağdur …’in olay yerine gelen …’ye yönelik ağıza alınmayacak küfürlü sözler söylemesi üzerine mağdur sanık …’nin elinde bulunan tabanca ile mağdur …’ e ateş ettiği daha sonra evine doğru kaçmaya başlayan …’yi gören mağdur …’in olay yerinde bulduğu sandalyeyi …’ye doğru fırlatarak onun yere düşmesini sağladığı, …’in …’yi altına alarak boğuştukları sırada olay yerine gelen sanık …’a da … tarafından küfür edilmesi üzerine sanık …’ın ele geçirilemeyen tabanca ile …’in ensesine doğru 1 el ateş ettiği, daha sonra …, … ve …’ın olay yerinden ayrıldıkları anlaşılmakla, sanık …’ın mağdur …’ e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği belirlenmiştir.

2. Sanığın yargılama aşamasındaki ikrar içeren savunması, mağdur beyanı, tanık beyanları, olay yeri inceleme raporu, kollukça tutulan tutanaklar, Adli Tıp Kurumu 2 nci İhtisas Dairesince tanzim olunan 08.05.2017 tarihli adli muayene raporu ve sanığın adli sicil kaydı dava dosyasında bulunmaktadır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen Olay ve Olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1. Sanık … hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık, sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların 5271 sayılı Kanun’un 231 … maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu, temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmakla iadesine karar verilmiştir.

2. Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık, sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkûmiyet kararları ile sanıklar … ve … hakkında mağdur …’e yönelik nitelikli tehdit, sanıklar …, … ve … hakkında mağdur …’e yönelik nitelikli tehdit suçundan verilen beraat kararları yönünden, mağdurlar … ve …’in, mezkûr suçlardan açılan kamu davasına şikayetçi olmamaları nedeniyle katılma hakkını kazanmamış olduklarından 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği bu suçlardan kurulan hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunmadığı anlaşılmakla, mağdurlar vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 … maddesinin birinci fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

3. Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik nitelikli tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden, “On yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak (…) istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında,

mağdur vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 … maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle reddine karar verilmiştir.

4. Sanık … müdafinin, suç kastı olmadığına, suç vasfının yaralama olduğuna, meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen temyiz istemleri yönünden yapılan incelemede,
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suçta kullanılan araç, hedef alınan bölge, mağdurda meydana gelen yaralanmanın ağırlığı, sanığın eylem sonrasında sergilediği tutum ve davranışlar nazara alındığında suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı, mağdur tarafından sanığa yönelmiş, gerçekleşen ve gerçekleşmesi veya tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı o anki hal ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde defetme zorunluluğu altında bulunmadığı anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
A. Sanık … Hakkında Kasten Yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a Aykırılık, Sanık … Hakkında 6136 sayılı Kanun’a Aykırılık Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden,
Gerekçe bölümünde (1) nolu bölümde açıklanan nedenle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,

B. Sanık … Hakkında 6136 sayılı Kanun’a Aykırılık Suçundan Kurulan Mahkûmiyet Kararı ile Sanıklar … ve … Hakkında Mağdur …’e Yönelik Nitelikli Tehdit, Sanıklar …, … ve … Hakkında Mağdur …’e Yönelik Nitelikli Tehdit Suçundan Verilen Beraat Kararları Yönünden,
Gerekçe bölümünde (2) nolu bölümde açıklanan nedenle, mağdurlar … ve … vekilinin temyiz istemlerinin, 5271 sayılı Kanun’un 298 … maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

C. Sanık … Hakkında Mağdur …’e yönelik Nitelikli Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden,
Gerekçe bölümünde (3) nolu bölümde açıklanan nedenle, mağdur … vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 … maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

D. Sanık … Hakkında Mağdur …’e Yönelik Kasten Öldürmeye Teşebbüs Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden,
Gerekçe bölümünde (4) nolu bölümde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.03.2019 tarihli ve 2019/506 Esas, 2019/568 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.05.2023 tarihinde karar verildi.