YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15632
KARAR NO : 2023/2860
KARAR TARİHİ : 09.05.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tasarlayarak öldürme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Mağdur …’ın, 27.10.2015 tarihli tarihli duruşmada sanıktan şikâyetçi olmadığını beyan ettiği, bu itibarla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 237 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca kamu davasında katılan sıfatının bulunmadığı anlaşılmakla, aynı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık hakkındaki hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı belirlenmiştir.
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.03.2020 tarihli ve 2019/308 Esas, 2020/139 Karar sayılı kararı ile,
Sanık hakkında mağdur … ve katılan …’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 … maddesinin birinci fıkrası, 35 … maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca ayrı ayrı 12 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.03.2020 tarihli ve 2019/308 Esas, 2020/139 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.06.2021 tarihli ve 2020/3723 Esas, 2021/11037 Karar sayılı kararı ile, mağdur … ve katılan …’nın 18 yaşından küçük olmaları nedeniyle sanık hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun’ un 82 … maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hükümler kurularak eksik ceza tayin edildiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.12.2021 tarihli ve 2021/466 Esas, 2021/639 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında,
a. Mağdur …’a yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 82 … maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi, 35 … maddesinin ikinci fıkrası, 1412 sayılı Kanun’un 326 ıncı maddesinin (son) fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b. Katılan …’ya yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 82 … maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi, 35 … maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafinin Temyiz İstemi, öldürme kastı olmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Daha önceden tanımadığı temyiz dışı maktul …’in aileye damat olarak girmesi nedeni ile ailenin mal varlığının tehlikeye gireceğini düşünen sanığın, olay günü yeğeni ile düğün merasimi olan maktul …’i öldürmeyi planladığı, bu amaç doğrultusunda düğün merasimine gelerek damadın kim olduğunu öğrendiği, ilk olarak maktul …’in karın bölgesine ateş ettiği ve sonrasında yakın mesafede bulunup düğün salonunu terk etmesine engel olabilecek, kendisine müdahale eden ve yine müdahalede bulunabilecek olan kişilere doğru silahla ateş ettiği, maktulün yakınları olan katılan … ve mağdur …’ın bulunduğu istikamete doğru ateş etmeye devam ettiği ve katılan ile mağdurun yaralanmasına sebebiyet verdiği anlaşılan olayda, sanığın 18 yaşından küçük olan katılan ve mağdura yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği ve buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.
2. Sanığın ikrara yönelik savunmaları, katılan ve mağdur beyanları, tanık beyanları, olay yeri inceleme raporu, kollukça düzenlenen diğer tutanaklar, sanığa ait güncel adlî sicil kaydı dava dosyasında bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
1. Mağdur …’ın, 27.10.2015 tarihli duruşmada sanıktan şikâyetçi olmadığını beyan ettiği, bu itibarla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 237 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca kamu davasında katılan sıfatının bulunmadığı ve aynı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık hakkındaki hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşıldığından mağdur …’ın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.
2. Sanık müdafinin, öldürme kastı olmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen temyiz istemleri yönünden yapılan incelemede,
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eylemin doğrudan hedef gözeterek, bilerek ve isteyerek gerçekleştirilmesi nedeniyle doğrudan kastla işlendiği, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.06.2021 tarihli ve 2020/3723 Esas, 2021/11037 Karar sayılı bozma ilâmı üzerine yapılan yargılama neticesinde, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca katılan …’ya yönelik sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle infazın 12 yıl hapis cezası üzerinden yapılmasına karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken yazılı şekilde “15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
V. KARAR
A. Mağdur … Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde (1) bendinde açıklanan nedenle mağdur vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık Hakkında Mağdur …’a Yönelik Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.12.2021 tarihli ve 2021/466 Esas, 2021/639 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
C. Sanık Hakkında Katılan …’ya Yönelik Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (3) numaralı paragrafta açıklanan nedenle … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.12.2021 tarihli ve 2021/466 Esas, 2021/639 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği BOZULMASINA,
bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği sanık hakkında katılan …’ ya yönelik kurulan hüküm fıkrasının son kısmına “1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca infazının 12 yıl hapis cezası üzerinden yerine getirilmesine” ifadesinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.05.2023 tarihinde karar verildi.