Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/15580 E. 2023/3690 K. 29.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15580
KARAR NO : 2023/3690
KARAR TARİHİ : 29.05.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
KARAR : Direnme

… Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 11.04.2022 tarihli ve 2021/2247 Esas, 2022/1070 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 01.07.2021 tarihli ve 2021/88 Esas, 2021/11672 Karar sayılı bozma kararına karşı verilen direnme kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Dairemize gönderildiği belirlenmekle;

Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen direnme kararının; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin direnme kararını temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bafra Ağır Ceza Mahkemesinin 05.04.2017 tarihli, 2017/11 Esas ve 2017/62 Karar sayılı Kararı ile;
a)Sanık … hakkında; Maktul … ‘i kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunun (5237 sayılı kanunu) 81 … maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

b)Suça Sürüklenen Çocuk … Hakkında; Maktule yönelik kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 81 … maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 31 … maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası gereğince 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. … Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 16.10.2017 tarihli ve 2017/979 Esas, 2017/1524 Karar sayılı kararı; İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanıklar müdafileri ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 … maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında kasten öldürme suçundan 5237 Sayılı Kanunun 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.

3…. Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 16.10.2017 tarihli ve 2017/979 Esas, 2017/1524 Karar sayılı kararı kararının Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı, sanıklar ve suça sürüklenen çocuk müdafilerince temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 01.07.2021 tarihli ve 2021/88 Esas, 2021/11672 Karar sayılı kararı ile; ” Sanık … ve suça sürüklenen çocuk …’in haklarında dosya kapsamında mahkumiyet kararı verilen diğer sanıklar ile birlikte fikir ve eylem birliği içinde hareket ederek fiil üzerinde hakimiyet kurduğu anlaşılmakla; kasten öldürme suçunun müşterek faili olarak 5237 Sayılı Kanunun 37 nci maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi” nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

4. … Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 11.04.2022 tarihli ve 2021/2247 Esas, 2022/1070 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca önceki hükümde direnilmesi ile; sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında kasten öldürme suçundan 5237 Sayılı Kanunun 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi;
Sanık ve suça sürüklenen çocuğun eyleminin sübut bulduğuna, hatalı kabul ve değerlendirme ile beraat hükmü verildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
… Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından; Maktulün, suça sürüklenen çocuk …’e daha önce verdiği parayı istemesi nedeniyle maktul ile … arasında tartışma çıktığı, sanık … ile …’in ilk tartışmadan sonra diğer sanıklarla birlikte maktulün bulunduğu berber dükkanına gittikleri, ikinci karşılaşmada temyiz dışı sanık …’un maktulün kendisinin yanında …’e bağırması, tehdit etmesi ve abilerine güvenme şeklindeki sözünün muhtemelen kendisine yönelik olduğunu düşünmesi nedeniyle maktulle tartışması ve maktulün kendisine kafa atıp kavga etmelerinin kızgınlığı ile berber dükkanına gitmesi nedeniyle … ve sanık …’ın ani gelişen tartışma ve kavgaya iştirak iradelerinin bulunmayabileceği temyiz dışı sanıklar … ve …’un, maktulü bıçakladıkları sırada sanık … ve …’in maktule bıçakla vurduklarına, maktulle boğuştuklarına ya da diğer sanıkların bıçakla yaralama eylemlerine her hangi bir şekilde katıldıklarına dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, bu konuda şüphe bulunduğu, bu kuşkunun sanık … ve suça sürüklen çocuk … lehine yorumlanması ve her ikisinin kasten öldürme suçundan beraatine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılarak Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 01.07.2021 tarih, 2021/88 Esas, 2021/11672 Karar sayılı bozma ilamına karşı direnilmesine karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamına göre; suç sürüklenen çocuk … ile maktulün olay tarihinde aralarındaki borç ilişkisi nedeniyle münakaşa yaşandığı, suça sürüklenen çocuk …’in maktulün kendisini tehdit ettiğini temyiz dışı sanık …’a söylemesinin ardından durumu öğrenen …’un maktul ile konuşmak için yanına gittiği, aralarındaki tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine görüntü kayıtlarından da açıkça anlaşıldığı üzere sanık … ve suça sürüklenen çocuk …’in de sanık …’un yanında kavgaya katılıp maktule saldırdıkları, suça sürüklenen çocuk …’in olaydan evvel sanık …’a bıçak vermiş olduğu, olay anında da elinde bıçak bulunduğu, dışarda bulunduğu esnada maktul …’a sandalye ve çöp tenekesi fırlattığı sanık … ile birlikte … ve …’un ardından olay yeri olan dükkana girerek kavgaya müdahil oldukları, savunmalarının aksine maktulde meydana gelen yaralanmaların şekli ve sayısının çokluğu, tanıklar …, …, … ve …’ün aşamalarda özü değişmeyen beyanları birlikte değerlendirildiğinde; sanık … ve suça sürüklenen çocuk …’in kavganın başından sonuna dek olay yerinde bulunarak haklarında dosya kapsamında mahkumiyet kararı verilen diğer sanıklar ile birlikte fikir ve eylem birliği içinde hareket ettiklerinin 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca müşterek fail olarak kabul edilmeleri gerektiğinin açıkça anlaşılması karşısında; Mahkemenin direnme kararı, yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle direnme kararı yerinde görülmediğinden Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 01.07.2021 tarihli ve 2021/88 Esas, 2021/11672 Karar sayılı bozma kararının, kısmen Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,
29.05.2023 tarihinde karar verildi.